Şarkıyı söyleyenin ve şarkıyı duymayanın acılar çekeceği bir durumdur.
Acının en büyüğü sağır olana dilsiz olmayan şarkıcıya aittir. Öylesine güzeldir ki sesi ve söylediği şarkının notaları öylesine büyülüdür ki
Sağır olanlara şarkı söylemekle kendi kendini boşa harcıyormuş gibi görünür uzaktan bakana... Sağır olansa ömrü boyunca kendine söylenen bu şarkıları duymamakla cezalandırılmıştır sanki.
Şarkıcı duyulmadığını bilse de şarkı söyleyerek kendini anlatmaktan vazgeçmez. Her sağıra bir dilsiz nasip olmaz ne de olsa bu dünyada ..