Artık Çevremdeki insanları duymuyorum onları görmüyorum zaman zaman bir otobüsün içinde oturuyor ve yalnız gidiyorum.
Geçen ay Bostancı sahilde yürürken şarkı söyleyen birini gördüm.
Bi de acıktığım için Mısır satan birisini görmüştüm.. Uzun zaman sonra görmeye ve duymaya değer bir şeyler vardı sanki burada.
Mısırımı aldım bir banka oturdum. Adam dikkatimi çekti yavaşça takım taklavatı kurdu mikrofonu amfisi.. Uzaktan izliyorum.
belli ki sağlam bir iş, işin ötesi sevgi onun için.
Kendi çalıp üstüne söylemeye başladı. Durup biraz dinlenmek istedim o bankta işler tersine döndü. normalde hiç düşünmezdim sokakta şarkı söyleyen birinin bu kadar iyi olacağını..
inan söylediği şarkıyı unuttum.. Bir süre shazamlamaya çalıştım ama çok uzak geldi bulamadı ama ben gayet iyi duyuyorum.. Ne kadar sinir bozucu. Dalıp gitmişim
saat de geç olmuş sabah iş var aklıma geldi de..
Arabaya doğru yürümeye başladım yürüdükçe adamın sesi daha da artıyordu bence 2 km e yakın yürüdüm sesi hala çok net duyuyorum sanki ses dalgaları denize vurup dalga olarak kulağıma geri geliyor.. kuşların ilk kez bir şarkıya eşlik ettiğine şahit oldum o gece.
Eve nasıl geldiğimi hatırlamıyorum bile. Hatırladığım tek şey o masalsı gerçeküstü geceydi benim için. Işıklar vardı ama aslında yoktu da sesler vardı ama aslında yoktu da..
Paylaşmak istedim
Walking on a dream
How can i explain
Talking to myself
Will i see again.
