Sevmek ve sevilmek gibi duyguları tadan insan duygusuz insan olamaz. ya sevdiği insanlardan hayatın kazığını çok yemiştir ya da seviyorum diyen insanlar kazık atıp gitmiştir. bir insanın duyguları kolay kolay yok olmaz.
(bkz: aa bu benim lan) duygusuzluktur efenim, gülmez, üzülmez, ağlamaz, korkmaz, acımaz. ya da çevresindekilere göstermez. bazen avantajlı bir durumdur duygusuz olan için. iyi asker olur bunlardan. potansiyel taşırlar.
aslında en güzel tanım şudur: anası babası öldüğünde ağlayamayan insandır. bazen bu bünyenin hayvan mı insan mı olduğu hakkında tereddüt edilir.
her insanın içinde bulunur duygu... iyilik, kötülük, kin, nefret, kıskançlık, sevgi, hoşgörü... uzaarrr giderr bu liste... her insanda bulunur duygular ama farklı oranlarda... bazılarında kin ağır basar, bazılarında kötülük, bazılarında ise sevgi... yaşadığın yer, aile ortamın, arkadaş çevren, genlerin, başardıkların, başarısızlıkların etkiler bunların oranını.. kalp kırıklıkların fazlaysa eğer iyi duyguların kolay kolay gösteremez kendini... güzelliklerinin üstünü siyah bir çarşaf gibi örter korkular... ne sevdiğini söyleyebilirsin, ne de birini affedip sarılabilirsin sıkı sıkı tekrar... ama birileri görmez, bilmez korkularını... kalbinin bir kez daha kırılacağını bilmeden duygusuz derler ve sen ' duygusuz değilim' demeye de korkarsın...
zamanında herşeye duygusal açıdan yaklaşması ve zaman içinde acı deneyimler yaşaması sonucunda artık sevmeyeceğim bütün kabahat benim diyerek kalbini taşlaştıran kimse...
Bir insan tam olarak duygusuz olamaz. Olsa dahi o insan değildir(karmaşık bir cümle oldu farkındayım). En ilkel hayvanın bile duygusu vardır. ''Duygusuz insan'' sadece bir deyimdir.
