Beklentileri şehrin beton evlerinden ibaret bir toplumda duygusallık ile mantık arasında seçim yapmak soru değil.
Duygusallık ve mantık ayrılmaz bir bütündür oysa, parçalanamaz.
Her ikisi de beklentilere götürür sonuçta. Yani şunu demeye çalışıyorum; beklentilerimiz nedir hayattan?
Belki beklentilerinizde sorun vardır ne bileyim. Hiç böyle düşünür mü bazen birileri? Akleder mi? Hisseder mi?
Başta adını andığım toplumun filtreleriyle işimiz olmaz bizim.
Üzerimize don biçmeye cüret eden hastalıklı bir toplumun klişeleri ile ne tam duygularla ne tam mantıkla çıkılır mı işin içinden?
Varsa eğer, sevdiğinin huzurudur huzurun.
Varsa eğer, seni esir etmeyecek yoksunluklardan akılla sorumlulukla kurtulmaktır huzurun.
Varsa eğer, sevdiğindir.
Tek başına mantık, sözde güven içinde yanlış sonuçlara sistematik şekilde ulaşmamızı sağlayan yöntemler bütünüdür birilerinin dediği gibi.
Salt duygusallığın ahmaklık olduğu gibi.
Ne mi diyorum?
Ya bu deveyi güdelim
Ya da bu deveyi güdelim.
