adolf hitler'in 2007 basımı kavgam isimli kitabının 132.sayfasının ortasında yer alan başlığın altındaki ilk cümle...
demin okurken gözüme takıldı..hitler,duygusallığın en büyük aptallık ve zaaf olduğunu,almanya'nın geçmişte bu beladan çok çektiğini dile getirmiş..
almanya'da azınlıkların güçlenmesini falan da duygu sömürüsüne bağlamış..
bence bu kişiler için de doğru olabilecek olan önermedir..tamam belli oranda duygusallık iyi olabilir ama fazlası kesinlikle zararlıdır ve ahmaklıktır..
insan iki şeyden oluşur. duygu ve düşünce. duygusuz insan ya da düşüncesiz insan yarım insandır*. ikisinden de mahrum ise şahsiyet insanlık aranmamalıdır.
for egzampıl;
- başkalarına karşı saygılı olmak duygusallığın sonucudur. ne ala. duygusuz insan umursamaz kendinden başkasını.
- elinde ihtiyacından fazla malı mülkü varken ihtiyacı olanla paylaşmak düşünceli olmanın getirdiğidir. ancak bencillik düşüncesizliktir.
bu iki saçma örnekte görülebileceği üzere duygu - düşünce bir arada olmalıdır. bu nedenle düşüncesizlik ve duygusuzluk aptallıktır. hitler ressam olamadığı için kendisini duygusuz addetmiş bu nedenle de duygusallık aptallıktır önermesini ortaya atmıştır. ancak leonardo da vinci bu önermeyi fazlsıyla çürütmektedir. zira resimlerinde ki duygusallık insanı alır götürür uzak diyarlara. ve kendisinin aptal olmadığı aksine en büyük bilim insanlarından biri olduğu açıkça görülmekte bilinmektedir.
insanın elinde olmayan bir şey. Yani sen istemiyorsun duygusal olmayı. Aptallık meselesine gelirsek; bir insan duygusal diye onu kullanmak orospuluktur, varsın duygusal aptal olsun. Orospu olmaktan çok daha iyidir.
