insanın içini titreten kimi zaman duygu seliyle ağlak bir havaya sokan şarkıların artık keyif vermediği andır.tabi bunun psikolojik analizini yapacak donanımda olmadığımız için çok derinlere inemiyoruz ama bildiğim bir şey var ki duygusal şarkılar duygularla orantılı yaşarlar ya da biz öyle anlamlandırırız.
bilinçaltımız artık eski sevgiliyi temcit pilavı gibi aklımıza plase emiyor, gece gündüz horul horul uyuyorsak, televizyonun karşısında sabahtan akşama kadar çekirdek çitliyorsak, duygular can çekişir duygusal şarkılar vefat eder, kulağımızda zil sesinden farkları olmaz.neticede hisler milat olacak bi olayı beklemek zorunda kalır, ya yeni bir tanışma ya da...
duygusal şarkılar genelde sevgili için yazılır. sevgilisi olmayan ve olmasını istemeyen insan o şarkıları ne kadar dinlese de bir anlam ifade etmez. işte o an bu andır. bazen insana "odun muyum lan ben?" sorusunu sordurtarak dehşete düşürebilir. panik yapılmamalıdır.
cok fazla dinlendiginde belki de... kral fmde orhan-muslum-ferdi üçgeni iç açıları toplamı kadar olur bir yerden sonra. 180 derece artık doyuma ulaşılmış daha dinlesen ne dinlemesen ne!!
gelip geçici bir andır. sevgilinle canım cicim günlerinde kim dinler bu şarkıları allah bu durumlara kimseyi düşürmesin dersin ama bir bakışsn elinde sigara ağlıyarak şarkıya eşlk edersin. hayat bu.
