toksik ebeveynlerle ilgili yazmayı yarıda bırakmıştım, kırmızı oda dizisinin de etkisiyle devam etmeye karar verdim zira çocuklukta yaşananların izlerinin silinmesinin ne denli zor olduğunu o kadar iyi biliyorum ki ; uzaktan da olsa bir farkındalık yaratarak yardımcı olmak istiyorum.
pek çoğumuz bir ebeveyni tarafından hakarete uğradığında pasif istismarcı diğer ebeveyn tarafından şu sözlerle teselli edilmiştir muhakkak : '' en azından bizi dövmüyor, annen/baban sadece biraz sinirli ama aslında sizi çok seviyor. ''
susan forward' ın radyo programını arayan bir kadının söylediği şu sözler, şiddetin ne şekilde zuhur ettiğinin bir ehemmiyetinin olmadığını gözler önüne seriyor : '' fiziksel ve sözel taciz arasında bir seçim yapmak zorunda kalsaydım, dayak yemeyi tercih ederdim. en azından dayağın izleri belli olurdu, insanlar bana acırdı. yediğim hakaretler sadece beni çıldırtmakla kalıyor ; yaraları görünmüyor. yaşadıklarım kimsenin umrunda değil. çürükler, sürekli aşağılanmanın oluşturduğu yaralardan daha çabuk iyileşiyor. ''
sözel tacizci ebeveynlerin iki farklı saldırı biçimi vardır, bazıları açıkça '' keşke seni doğurmasaydım, aptal , işe yaramaz '' gibi sözlerle çocuklarını aşağılar ; bazıları da iğneleyici-alaycı ifadelerle çocuklarının özsaygılarını yaralar.
'' gün boyu insanların bana söylediklerini tartmaktan uyuyamıyorum. '' diyen elli yaşındaki diş doktoru phil gibi bu çocuklar da kırılmaya, aşağılanmaya hazır ; aşırı hassas, utangaç bir ruhla kendilerini korumak adına duvar örmeye çalışır fakat başarısız olurlar. kötü sözler-aşağılanma kim tarafından gelirse gelsin kişiyi yaralar muhakkak fakat insanlar yalnızca anne-babalarından gelen hakaretlere karşı savunmasızdırlar. zira ebeveynleri çocuğun merkezidir ve bir çocuk için onlar ne derse doğrudur. onlar aptal diyorsa aptalsındır, işe yaramaz olduklarını düşünüyorlarsa bu doğrudur ve zamanla kendini değersizleştirmeye başlar, bir şeyleri başardıkça dahi kendini kötü hissederek bu başarıyı sabote etmeye çalışırsın. bu noktada başarısızlık huzura eşittir çünkü yetersiz-değersiz bir çocuk bir şeyleri başarırsa bu ebeveyninin gözünde suç teşkil eder. kendi yeteneksizliğiyle başa çıkmakta zorlanan ebeveynler, ' bu işin altından kalkamayacağını biliyorum ve bunu senin iyiliğin için söylüyorum ' minvalindeki sözlerle , koruyuculuk- eğitim kisvesi altında özgüvensiz çocuklar yetiştirir. mükemmeliyetçi ebeveynlerse sağlayamadıkları istikrarı çocuklarından bekleyerek mükemmel bir aileye kavuşacaklarını düşünür. bir çocuktan kusursuz olmasını beklemek ağır bir yüktür ve çocuk bunu kaldıramadıkça sorumluluklarını ertelemeye başlar. başarısızlığı yüzünden cezalandırılan çocuk başarısız olma korkusuyla hiçbir şey yapamaz hale gelir ve duygusal bir felç geçirir; böylece çocuklar anne-babalarının kehanetlerini gerçekleştirmiş olurlar.
bir uyuşturucu çetesini tek başına yakalamak gibi eylemlerle sürekli olarak kendisini tehlikeye atarak görev başındayken ölmeye çalışan polis memuru jason' un hikayesi beni çok etkilemişti. her gün, annesi tarafından ' keşke ölseydin, hiç doğmasaydın, babanla birlikte mezara girseydin ' gibi zalim sözlere maruz kalan jason için tüm duygusal istismarcı anne-babaların çocuklarında olduğu gibi '' sen '', '' ben'' olmuştu. ' keşke ölseydin ' diyen bir annenin çocuğu tek bir şeyi sayıklar ve yaşamını bu söz doğrultusunda yönlendirir : ' keşke ölseydim. '
yazarın tercih ettiği bu başlık, duygusal tacizci ebeveynlerin çocuklarının yaşadıklarını en iyi şekilde özetliyor.
aile dendiğinde en sert çehreler dahi geçmişe dalarak çocuklaşır, insan her şeyi unutur fakat öylesine bir gün anne-babasından duyduğu bir hakareti, yediği bir tokadı unutmaz. çocuklarınızı sevin fakat işe içinizdeki kırgın çocuğu sevmekle başlayın; onun kalbini tamir edemedikçe sevgi kavramı sizin için de çocuklarınız için de daima yarım kalacak ne yazık ki. tolstoy' un o yüce sorusunun bir o kadar yüce yanıtı kulağınıza küpe olsun: insan sevgiyle yaşar. tek bir sevgi kırıntısı için gözlerinize bakan insanları sevgisizliğinizle sınamamanızı ve içinizdeki çocuğun kılavuzunuz olmasını temenni ederek esenlikler diliyorum.
