Saklayan insanlar vardır , çünkü şartlar bunu gerektirmistir
Duygularını Saklayan insanlar yaralı insanlardır
Birşeyler yaşamıştır ve korkarlar birdaha aynı boşluğa
Düşmek istemez bu insanlar
Aslında bakarsanız bu insanlar duygularını en içten yaşayan
Insanlardandirlar bu yüzden korkarlar yaşadıkları olumsuz şeylerin birdaha yasanmasindan , yeniden o günlere dönmekten
Bu insanlar dışardan çok sert hatta kalpsiz gibi görünür ama öyle değildir çok naiftirler tek bir söz, şarkı onları uzebilir ama bu insanlar içine ağlar öyle görünen yerlerde aglamazlar gece karanlığında bir sokak lambasının dibinde yada bir sokak kenarında tek başlarına aglarlar agladiktan sonra içine gömer acılarını dik kalmaya çabalar , duruşunu bozmaz çünkü bir kere kendini salarsa biliyordur toparlanamaz. Bu insanların savunması da böyledir iste çünkü başka şansları yoktur .
çoğunlukla erkeklerdir, kızlardan da yoktur denemez ama daha nadirdir. genelde sürekli yaşanan üzücü olayları başkalarına anlatmaz ve içine atarlar, ata ata o dertler birikir ve en sonda kimsenin olmadığı bir yerde gizlice ağlarlar.
saklarlar duygusal olduklarını çünkü bilirler ki duygularını belli ettiklerinde çok fazla kaptıracaklardır kendilerini ve korkarlar aslında tamamen karşı tarafın olmaktan.
iyi bi kazık yiyip duygusallığın tavan yaptığı seneler geçirdikten sonra,saklıycak bile duygusallıkları kalmamış insanlardır.he mutlaka vardır duyguları ama esnemez, kopar vaziyettedir.
Modern yaşamın bunu gerektirdiğinin farkına varan insanlardır. Bir sonraki aşaması "Babam ve oğlum" "ıssız adam" gibi filmleri izleyerek ağlamaktır. Normal yaşamda duygulanamamak ciddi bir sağlık sorunu olmakla beraber anormal duygusallığa kendini kaptırmak da bünyede şüphe uyandırır. O da bir sorundur.
saygı ve anlayış gösterilmesi gereken insanlardır. zamanında çok kırılmış ve aynı şeyleri bir daha yaşamaktan korkarak, temkinli hareket etmeye çalışmaktadırlar...
ketum insanlardır. sadece duygusal olduklarını saklamazlar. hissettikleri herşeyi saklamaya çalışırlar. zamanında bütün mutluluklarının heycanlarının içine özenle edilmiş insanlardır. artık hislerini sadece kendi içinde mutlu mesut çevrenin vereceği rahatsızlık olmadan yaşamak isterler.
mesela zamanında birini çok sevmiş, onun için kendinden feda etmiş insanın o kişi tarafından bütün duygularının ve yaptıklarının içine edilmesi sonucunda çok yara alan daha da çok yara almaktan korkan;
bu yüzden de duygusal olmadıklarını söyleyerek bir savunma mekanizması geliştiren 'iyi' insanlardır.
bu 'iYi' iNSANLAR ÖMÜRLERi BOYUNCA iYi KALIRLAR; YiNE SEVERLER, YiNE DEĞER VERiRLER FAKAT DAHA AZ BELLi EDEREK KARŞISINDAKiNE..
KENDiLERiNDEN TAViZ VERMEKTEN KAÇINIRLAR. BU YÜZDEN DE DUYGULARINI iNSANLARDAN SAKLAMAYA ÇALIŞIRLAR..
lakin duygusuz, e doğal olarak da duygusal olmayan bir insan olamaz..
