hiç unutmam belçikada yaşayan bir arkadaşım vardı. adam yarı ateistti. bu yıl belçikada kaldı. geldi işte geçen yıl adam sakal bırakmış kafada takke .dedim oğlum san ne oldu. diyo oğlum orda gerçeği gördüm. sen burda ezanı duyuyosuun tabi biz çanları duydukça sanki kalbimize hançer saplıyolar. dedim oğlum ezandan mı imana geldin isteseydin ben sana atardım . sonra işte bir akşam ezanı okundu bu balkona çıktı. secdeye eğildi felan. dedim anasını satayım herkesin bir avrupada yaşaması gerek. duygularına hakim olamamak budur bence.
