duygularına göre hareket eden varlığa insan denemez ki. duygularına göre hareket eden varlık her öfkelendiğinde birilerini öldürür, her azdığında tecavüz eder, her üzüldüğünde kendini öldürür. yapacağı eylemlerin sonucu hakkında bilgisi olmaması gerekir. duyguya göre hareket etmek nedir?
iş yerimde patronum beni sinirlendirdi. şimdi eğer ben ona hakaret edersem veya saldırırsam işimden kovulabilirim, bu yüzden ona saldırmamam mantıklı bir davranış olacaktır.
peki patronumu dövmeyi seçersem tamamen mantık dışı bir tercih mi yapmış olurum?
hayır. çünkü kendi içimde suçu, cezayı tartıyorum. yapacağım eylemin sonucunu biliyorum ve öfkemin dinmesi bütün bunlara değer diye düşünüyorum ve karar veriyorum. ve bu kararı da tamamıyla düşünsel süreçler sonucu veriyorum.
dolayısıyla mantığıma göre hereket etmiş oluyorum.
aslında içten içe mantığıyla hareket edebilen bir insan olmanın hayaliyle yaşar. bazen sırf öyleymiş gibi hissedebilmek için, öyle konuşur. gece yarısı çöktüğünde, yakılan sigara ile kendisi için imkansızı hayal ettiğini anlar. çünkü duyguların hepsi güzeldir, üzülmek güzeldir, ne güzel üzülür bazı insanlar Goethe gibi mesela, intihar etmemek için romanındaki karakteri intihara sürükler, veya Virginia gibi, kendi üzüntüsünün ağırlığını Mrs. Dalloway'e yükler, bir başka karaktere hüznünü boğar. her şeye rağmen hissedebilmek ne güzel şeydir, milyonlarca eşyaya, pahalı kolyelere baktığında, gözünü yaşartan veya aklına gelişi yüzünde tebessüm uyandırmayan bir anın yoksa, yaşamadın say bu hayatı. yaşamadın çünkü. sadece kaybedebilme ihtimalinin olduğu binlerce şey biriktirdin demektir. anılarını ise kimse senden söküp alamayacaktır.
