19 Nisan 1946 yılında istanbul'da doğan Duygu Asena, istanbul Üniversitesi Pedagoji Bölümü'nü bitirdi. Asena, Kadınca;Onyedi;Ev Kadını,Bella,Kim,Negatif dergilerini yönetti. Milliyet gazetesinde başladığı köşe yazarlığını Cumhuriyet ve Yarın'da sürdürdü.
ilk kitabı Kadının Adı Yok'la adını duyuran Duygu Asena, geniş bir okur kitlesine ulaştı. Ancak Kadının Adı Yok 1998'de müstehcen bulunarak yasaklandı. Yayınına 2 yıllık dava süreci sonunda izin verilen kitap, yönetmen Atıf Yılmaz tarafından filme alındı.
Asena'nın diğer kitapları ise, Aslında Aşk da Yok,Kahramanlar Hep Erkek, Aynada Aşk Vardı,Paramparça dır.
Türkiye, Duygu Asena'yı feminist düşüncenin ateşli savunucusu olarak tanıdı. Asena, köşe yazılarında ve kitaplarında sürekli kadın haklarını gündeme getirdi. Adı bir özdeyiş haline gelen "Kadının Adı Yok" kitabı, 1987'de yayımlandı ve bir yılda 40 baskı yaptı. 40'ıncı baskı sırasında Başbakanlık Küçükleri Muzır Neşriyattan Koruma Kurulu tarafından muzır bulunarak satışı yasaklanan kitap, mahkemede aklandı ve 53 baskıya ulaştı. Almanca, Hollandaca ve Yunanca'ya çevrildi. Yunanistan'da "best seller" oldu. Kitap, filme çekildiğinde de gişe rekoru kırdı.
Asena'nın ikinci kitabı "Aslında Aşk Da Yok", "Kadının Adı Yok"un devamı niteliğindeydi. 36 baskı yaptı, Almanya, Hollanda ve Yunanistan'da yayımlandı. 1992'de yayınlanan "Kahramanlar Hep Erkek" adlı 14 öyküden oluşan üçüncü kitabı ise 18 baskı yaptı. Asena, Kadınca Dergisi'ndeki yazılarını "Değişen Bir Şey Yok" adıyla 1994'te kitaplaştırdı. Gazete bayiilerinde de satılan kitap ilk hafta 70 bin sattı. Beşinci kitabı olan "Aynada Aşk Vardı" 4 ayda 12 baskı yaptı. Asena'nın ölüm haberini, AP ve AFP ajansları dünyaya "Türk kadın hakları savunucusu öldü" başlığıyla duyurdu.
bir kadının, aklınıza gelebilecek her işi bir erkekten daha iyi yapacağına kesin gözüyle bakan hayalci bir yazarımızdı. türk kadınına hakkını arama fikrini aşılarken erkeğine dayılanma yan etkisini tahmin edemedi. dolayısıyla bu yan etki görüldüğünde türk kadını hemen doktoruna başvurdu **
allah rahmet eylesin.
ne var ki; benim fikrim değil ama, kadın ve erkek hiçbir zaman eşit olamadı, olamayacak gibi de görünüyor açıkçası.
(bkz: duygu asena nın bile başaramaması)
feminist olarak anılan ve en ünlü kitabı olan kadının adı yok ile tanınan yazar. kitap cidden çok akıcıydı , sayfalar ardı ardına birbirini kovaladı. korumacı bir baba , kötü bir çevre , birçok şeyi erken yaşta yaşayan arkadaşlarla geçen bir çocukluğu olan güçlü olup , erkeğinin, sevgilisinin ya da kocasının adı altında ezilmek istemeyen ve sürekli birçok şeye ve kişiye karşı savaşmak zorunda olan bir kadının hikayesi. etkileyen , düşündüren ve kafa karıştıran ama çok fazla yerdde hak verdiğiniz birçok yerde bu kadar da kötü , aşağılık olamaz erkekler dediğiniz bir roman. bir yandan ayakları üstünde durmak , bir yandan kendi istek ve arzularını ön planda tutup yaşamak ve çevrenin eleştirilerine , kalıplaşmış yorum ve sorgusuz ettikleri hakaretlere rağmen başı dik durmak ve inandığı yolda yürümek mecburiyetinde olan bir kadın. aslında normal , olması gereken kadın modeli birçok açıdan ama buna rağmen herkesin sen farklısın, özgürsün etiketini yapıştırdığı kadın. saçma, gereksiz ve dayanağı olmayan bir kızgınlık , öfkeyle ortaya çıkan düşünceler topluluğu olduğu tahmin edilen önemsenmeyen bir bakış açısı feminizm. evliliğe ve erkeğe bakışınızı daha da tersine çevirecek uç noktalara sürükleyecek ve yaptığınız azıcık bir gözlemle bile hak vermenize neden olacak bir kitap.
aslında fedakarlık yapan ama yaranamayan hep kadınlar, üzülen, yıpranan ama sorgusuz sualsiz toplumun hakaretlerine uğrayan hep kadınlar, ihtiyaç duyulduğunda en önemli olan ama en değersizmiş gibi davranılan hep kadınlar ... ne kadar üzerinde konuşulsa da tartışılsa da hiçbir zaman mutlu sona ulaşamayacak olan roman da kadınlar.
Şimdiki edepsizlerin feminizmi böyle kullanacağını görebilseydi, bırak feminizmi, erkeğinin ayağını bile yıkamaya razı olurdu. Mezarından kalksa da görse.
Bugün ölüm yıldönümü.
Kadının adı yok adlı kitabıyla bütün kadınların hayatına kıyısından köşesinden girmiş bir yazar. Kendi kendine yetebilen güçlü biri ol demiş kadınlara kötü de dememiş hani.
Sadece kadın sorunlarıyla ilgili de yazmadı bu arada. Ölmeden önce yazdığı paramparça adlı kitabıyla erkek egemen toplumun sadece kadını değil erkeği de nasıl baskıladığını anlattı.
