hiçbir zaman ebediyete intikal etmeyecek, hep yanımızda, yanıbaşımızda, örgütlü toplumun haklı mücadelesinin sembolü, kadın erkek eşitsizliğinin giderilmesi uğrunda bir nefer, bir önder, bir yenilmez, yıkılmaz armada olacağını düşündüğümüz, hayatını toplumsal normalleşmenin reel süreçten, atılacak daha stabil ve ivedi adımlarla, erken gerçekleşmesini mümkün kılabilme arzusuyla geçirmiş duygu asena'nın aramızdan ayrılışının 390. gününde henüz farkına varabildiğimiz acı..
hani ataerkil, erkek-egemen bir toplum oluşumuzdan olsa gerek kimse böylesi ulvi birinin ardına yas ilan etme, bayrakları yarıya indirme teklifleri sunmadıysa da, "kadının adı hala yok" ise de, bu aynı yola başkoymuş dava arkadaşlarının rotalarını saptırmayacaktır..
damarlarımızdaki son damla duygu asena bitene kadar.. asla!
inanmak istemiyoruz.. ama sene-i devriyesi dahi geçmiş diyorlar.. o ise hala şuramızda.. acı kaybımız..
kendisine can yücel'le yaşadıkları bir kartpostal anekdotu ithaf edilen insandır.
Ölümünden bir süre önce kendisi bunu yalanlayarak can yücel'in çok sevdiği bir dostu olduğunu söylemişti.
sakın halk uydurmuş demeyin.
