gittiğim bir yerde bir şarkıcının söylediği şarkı idi.
şarkıya çok güzel eşlik etmiş olacağım ki, birden mikrofonu elimde buldum.
çiftler dans ediyor, ben bu şarkıyı söylüyordum.
geniş bir türkçe arşive sahip olmamın verdiği tecrübe ile şarkıyı şaşırmadan söyledim;
ama şimdiye dek hissetmediğim bir duyguydu, hiç te kolay değildi söylemek; tabii ki hakkıyla.
bazı şarkılar vardır, hiçbir zaman özellikle dinlemezsiniz, ezberlemeye çalışmazsınız, hatta elinizde onu dinleyecek bir kaynak bile yoktur. ancak türk filmleri başta olmak üzere belli şeyler sizi o şarkıyı çok iyi bilen biri yapar. bu şarkı da onlardan biri. çok da güzel.
o kadar içten söylerki Emel Sayın ile Müzeyyen Senar. seni alır öyle bi götürürki uzaklara şöyle derin bir ağğ çekersin geçmişe doğru gidersin ve dersin ki '' ben sana yanarken şimdi sen kim bilir nerede üşüyorsun ''.
serzeniştir, ah etmektir, kalbinin burkulmasıdır. bir çok içki ortamında söylenmiş güzel bi şarkıdır. hele bazen o kadar içli eşlik edenler olur ki şarkıya o kafayla kaptırıverirsin kendini, tüm masadakilerle omuz omuza bir sağa bir sola sallanırken bulursun kendini. *
