kendisini fasulye gibi nimetten sayan yazarcıklara ait bir hayal ürünü olabilir kendisi. bir tutturmuşsunuz duyar kasmak da duyar kasmak diye ama bir kere dönüp düşünmüyorsunuz "ulan bu insanlar bana niye duyar kassın? duyarlı olup olmadığımı nereden biliyorlar? benim duyarımı kasıp ne yapacaklar? ben bu insanlar için kimim? hayatlarında ne ifade ediyorum?" diye. çoğu insan burayı duygusal açıdan içini boşaltmak amacıyla kullanıyor. insanların duyguları olduğunu anladığınız gün insanların dilinden de anlamaya başlayacaksınız. sahi kimsiniz siz allasen? bir avuç gereksiz mala mı duyar kasacak bu insanlar?
