"gerçek" olan ulaşılmaz olduğundan sadece gözümüzün önündeki perdede sahnelenen oyunu görürüz. sahnede yere düşen elma artık "ezik elma" dır gören için. onu "güzel ve tatlı elma" olma halinden çıkaran beynimiz ona yeni sıfatlar nakleder, o halinden sonra tekrar "güzel elma" diyebilenler; demeyi düşünenlerden bile daha azdır. kısaca bizim bildiğimizin "hiç" olma potansiyeli epey yüksektir. o yüzden bildiklerimizi kendimize kanıtlasak da kanıtlamasak da hiçbirşey biliyoruzdur.
