çevresindekiler tarafından uysal mülayim bir adam olarak tanınan peynirciks* in yaşadığı olaydır. olaylar şöyle gelişmiştir;
saat 00,15 sularıydı... hatun kişinin evinden çıkmıştım gece biraz da kör karanlık, derken arkadan bir bağırış çağırış...
-o kız benden nasıl ayrılır laannn sevgilimden ayrıldım hepinizi şöyle yaparım böyle yaparım, demekte arkadan yaklaşan ses.
bu gürültü de ne diye refleks olarak arkama döndüğümde bu sefer sözlü sataşmalar bana yönelmiştir. 2 kişiler yaşları en fazla 18, kafaları dumanlı belli... beladan kurtuluş olmadığını düşünüp hatun kişinin evde olan diğer arkadaşlarını telefonla aramaya çalışmaktayım.
bu arkadaş ise yeni evden çıktığım için mi nedendir bilinmez telefonu mu meşgule atar. pek üstelemedim sonra tekrar aramadım 2 tane 17-18 yaşındaki veletten mi korkacağız dedi içimdeki yıllardır uyuyan şey... ve bu sefer ben de çocukların arkadasından gittimi çocukları yanıma çağırdım ve ikisine de birer tokat attım. tabi çocuklar boş değilmiş, birinin elide muşta -parmaklara takılan delici alet- varmış. çocuklardan biri bana bu aletle vurunca kaş açıldı ve kendimden geçmişim sonrasında ise, gözümü açtığımda hastanede doktor en son dikişi atmaktaydı. sonrasında karakolda ifade vermeler şikayetçi olmalar olay yeri inceleme falan bir sürü şahsımın daha önce karşılaşmadığı resmi prosüdür. daha sonrasında mahkemede yargılamalar ve çıkan sonuç, çocukların 18 yaşını doldurmamış olmaları ceza ehliyetine kavuşmamış olmaları... beraatine karar verilmiştir.
tabi ben çocukları kafaya takmasaydım, arkadalarından gitmeseydim, bu kadar resmi prosüdür olmayacak, yaşadığım ülkeyeden bir kez daha nefret etmeyecektim.
ama her insan hayatında mutlaka başına böyle bir olay geliyor diye düşünmekteyim ve bundan sonra daha temkinliyim ve durup dururken başa bela almayacağımdan eminim.
