fast food a girersiniz. açlıktan g.tünüzü bir an önce bi yere devirip hemen yemeğe başlamak istersiniz. ve dürümü aldıktan sonra elinize alıp, onunla bütünleşme anı gelip çatmıştır.
sol el hafif altta, sağ el biraz daha üstte dürümü iyice kavrarsınız. muhtemelen gözler kapalı bir şekilde sıkıca tuttuğunuz dürüme ilk ısırığı atarsınız.
herşey gayet normaldir o ana kadar. ilk ısırığın hazzıyla ''ğıyooaaartt'' şeklinde öküz gibi geyirme efekti sıkıştırırsınız araya. dünya yıkılsa umrunuzda olmayacak bir andır. ve nihayetinde ikinci ısırığı almayla birlikte, yerlere dökülmemesi için etrafına sarılan kağıttan bir kaç cm büyüklüğünde bi parça kopartıp afiyetle yediğinizin farkına varmazsınız.
ve artık yalama olmuşsunuzdur. her dürüm yediğinizde, kağıdı da birlikte yersiniz. tabi kağıt yendikten sonra ağızda oluşan hafif kayganlık hissi, damağınızda kalmıştır. işin öyle bi b.kunu çıkarmışsınızdır ki, artık ekmek arası kağıt istersiniz garsondan.
bi süre sonra alışkanlık yapıyor. benden tavsiye, dürümün naylon vb. tarzı şeylerle sarılmasını isteyin. ha ben kağıt yemek istiyorum diyorsanız;
akabinde çaktırmayıp dürüm de çok güzeldir demektir. önceden çiğnenmiş ve kabına koyulmuş falım sakızını sinir yapıp çıkaramamak ve kağıdıyla birlikte yemek de buna benzer bir örnektir.
