hayatın son 2 yılını tam tabiri ile bok eden şeydir. daha öncede yazıldığı üzere belki bir nedeni var ama onu bulup çıkaracak insan nerede? herşey gayet olağan rutininde akıp giderken, hatta bugün güzel bir gün diye tanımladığınız iyi zamanlarda bile ortada elle tutulur hiç bir neden olmaksızın-tetikleyecek bir durum olmaksızın, sinir yapmış (bkz: hulk) misali ortaya çıkan, kontrolsüz bir güç ve öfke patlaması. çevrenizde sizin bu durumunuza anlam veremeyen insanların garip bakışlarıda cabası.
yazılanları okurken bile sinrlendim. sebepsiz yere mi sinirleniyorum bilmiyorum ama ben yalan sevmiyorum. hayatımda önemli bir noktada konumlandırdığım veya konumlandırmak istediğim birisi yalan söylediği an veya yalan söylediğini hissetiğim an çıldırıyorum bak yine sinirlendim. lan amına kodumun orospu çocuğu yalan neden söylüyorsun. söyleme şu yalanı çok mu zor. vermiyorsan vermiyorum, istemiyorsan istemiyorum diyip hayatımdan siktir git.
şuan rahatladım nedense. demek yalanı gerçekten sevmiyorum. sözlüğü psikolojik sorunların için kullanmak güzel oluyormuş. sanırım arada gelip küfür edicem.
Azizim normaldir. Havalar sıcak, yemek bile yenmiyor sıcaktan. insan da hali ile geriliyor. Darwin seni inandırsın gün içinde kaç fanila değiştiriyorum bilmiyorum.
durduk yere sinirlenmek diye bir şey olamaz. bastırılan arzular ve duygular, hormonal bozukluklar, ruhsal hastalıklar, empati eksikliği, geçmişte yaşanan travmalar, hava değişimleri vs. mutlaka bir nedeni vardır.
ülkenin bu ekonomik şartlarında, sıraya girmeyi, metrodan inene yol vermeyi unutanların, '' motor giremez '' levhasının yanından geçip parka girenlerin, kendi hayatını, alışkanlıklarını diğer insanlara dayatmaya çalışanların arasında kaçınılmaz bir durumdur. herhangi bir ruhsal problem ve travma ile alakası yoktur.
