Ben ölmeden önce
Bir sürü dostum vardı
Ben ölmeden önce
Bir sürü düşüm vardı
Ben ölmeden önce
Bir sürü aşkım oldu
Ben ölmeden önce
Bir sürü hatam oldu
Herşeye rağmen pişman değilim x 2
Ama yine de bazen düşündüğümde
Bir gün gelir de yaşarım sandım yine
Tüm aşklarım, yalan mıydı ey tanrım
Çok yalnızım
Eriyorum yavaş yavaş
Yavaş yavaş
fatih erdemci bunun en güzel örneğini sunmuştur yukardaki şarkısıyla...
nasılsın nasıl gitti?
alıştın mı sen de?
rahat mısın artık istanbul'da?
evlenmişsin, nasıl oldu?
bulabildin mi sonunda?
hep anlattığın o meşhur huzuru
iyiyim ben hep aynı şeyler işte uyku hapları yalan dolan gülümsemeler
iyiyim ben hem sen tanırsın beni ne yapsam ne söylesem o geç kalmışlık hissi
son defa görsem seni
kaybolsam yüzünde
son defa yenilsem sana hiç anlamasan da
son defa benim olsan uyansam yanında.
inan pek yeni bir şey yok.
biraz yaşlandım tabi seyrekleşti biraz saçlarım
bir bitmeyen gece bıraktın ve üç nokta düşürdün belli etmedim ben...
