sezen aksu - tükeneceğiz. arkadaşlarla kaldığımız bir gün saat gece 4 civarı salonun ortasina masa kurduk oturduk batak atıyoruz. tabikide bi arkadaş telefonundan şarkı açtı. açan adam da deli gibi aşk acısı çekip, sürünen bir arkadaş. neyse çalan şey bitti tükeneceğiz başladı. kızla hikayelerini de biliyorum ya bide şarkı boyle bir dokundu içime. bi yandan sigara iciyor öte yandan salya sümük koz ne diye soruyorum. o gün bu gündür zaman zamam ağlatır.
hatırlatır bazı günleri, duygusal anlarımı, başımı öne eğerim; ağlamayacak olsam da, gözümden tik gibi gelir onlar, istem dışı sanki hareket vaktidir o damlalar için.
akşamüstü salonda uzanmış uyumaya çalışıyordum. bir de şöyle bir huyum var (ki, birçok insanda vardır eminim) tvde bir yer açıp öyle uyurum. ses olsun diye. neyse, işte yaprak dökümünün tekrarı vardı onu açtım döndüm uyumaya çalışıyorum. aşağıdaki şarkının çalmasıyla birlikte anam ben bir ağlamaya başla. öyle böyle değil. yattığım yerden ağlaya ağlaya uyudum...
ağlanan şarkı linklerinin 1-2'sine tıklamak gibi bir hata yaptım.
ve ben işte buna ağladım diyen amına kodumun nasıl bir dünyası var diye
şaştım kaldım. kodumun ziyanları.
neyse, benim durduk yerde ağlayacak bi şarkım yok. olursa da olur yani, olmasın demem.
