dünya değil aslında dünya çok güzel bir şey ama toplum denen hapishane bir bok çukurudur ve insan toplum içinde asla özgür olamaz. toplum onu sürekli baskılar, ona roller biçer ve her daim bir model oluşturup onun gibi davranmasını ondan ister. davranınca ödül davranmayınca ceza ile onu koşullar, insan asalak bir çevreye böyle adapte olmayı öğrenir. ardından sistemleşmiş bir insan yığının içinde kendini bulur ve bunla yaşamaya mahkum olduğu ona öğretilir, direnci kırılır, yeri gelir aşağılanır, bir şeyler ona sevdirilir ve o kişi ona bağlanır. ardından kopamaz, git gide güçsüzleşir ve artık bunu bir kader olarak algılar. bu bir kader değil aslında bir cezadır, acı çeker ama bunu sorgulamaz çünkü sorgulaması gereken beyni bile toplum tarafından ondan daha küçük yaşlarda alınmıştır.
toplum bok çukurudur. dünya ise güzel.
