ilahi metinlerde sık raslanılan bir gerçek. biraz gözlemle rahatça hak verilebilir.
dünya da hiç bir insan yoktur ki, bütün işlerini halletmiş, dertsiz tasasız bir yaşam sürsün.
maddi problemlerini halleder, ailevi sorunlar başlar. ya da ikisinide halleder, sağlık sorunları başlar.
(bkz: eğreti)
insan hayatı boyunca sahip olduğu şeylere şükretmekten çok, sahip olmadıklarının neden kendisinde olmadığını sorgular, bu nedenle dünya hayatı eğretidir.
namevcut bir durumdur. zira dünyanın durumu kişinin durumu ile doğru orantılıdır. kişi dünya hayatına nasıl bir anlam yüklerse hayat o anlamı alır kişi için. yani dünya hayatının değil kişinin hayatının eğretiliğinden söz edilebilir.
