içinde bulunduğu şehir dolaysıyla ayrı bir güzelliği olan üniversite .işe yarar bölümün olamaması en büyük talihsizliği . merkez kampüs ve germiyan kampüsten oluşmaktadır.
şehirle kampüsü birbirine bağlayan yollar arasında mekik dokuyan otobüs şoforlerinin ayrı bir renk kattığı üniversite. otobüse binmek için uzun bir süre beklersiniz, otobüs tamamen dolmadan yola çıkılmaz. tamamen dolar, yola çıkılır ama iki dakika sonra ne olacağı bilinmez, "hadi inin arkadan gelen otobüse binin" de denilebilir, "bugünlük buraya kadar gidiyoz, içeri girmiyoz gari" denilip saçma sapan bi yerde otobüsten de indirilebilir. kampüsü büyüktür, inşaatı bitmez, iktisadi idari bilimler fakültesindeki binalar buz gibidir, bir türlü ısınmaz ama yine de sevilir.
politik olmanın iki karşı düşüncenin kavga etmesiyle açıklandığından dolayıdır ki, apolitik damgası yemiştir.
nitekim öğrencilerin gayet rahat olduğunu söylebileceğim bir üniversite.
3. senemi geçireceğim beton yığını.yeni yeni binalar yapmak yerine olan binaların içine yatırım yapılsa da bir bilgisayarı 3 kişi bir atölyeyi 40 kişi kullanmasak süper olcak sanki.buna rağmen güzel sanatlar fakültesinin kontenjanlarının her sene 20 şer kişi artması eğitimden çok paraya verilen önemim göstergesidir kanımca.
kütahya ilinde olup rektürün öğrencilerden topladığı bütün paraları ve varını yoğunu kullanarak bina yapılmaya çalışılan hatta kolayını bulsalar saksılara bile inşaat yapabilecek üniversite.
anadolu üniversitesi güzel sanatlar fakültesi olmadı mı bu üniversitenin güzel sanatlar fakültesi hızır gibi imdada yetişir ve öğrencileri açıkta komaz!
evet dumlupınar gsf'nin böyle de bir yönü vardır.
yıllar yılı ilerleme kaydeder diye umut ettiğim bir yerdi burası... mimari anlamda çoğu fakülteye taş çıkarır ancak içinde bilim üretilir mi orası büyük bir muammadır. hocaların kaprisleri, kendi aralarındanki kavgalar çoğu öğrencinin canını yakmaktadır.
kayıt işlerindeki saçma sapan uygulamalar sonucu okulu yok yere uzatabilir, uzattıkça da küfürpuan biriktirirsiniz...
yaz okulu açarlar; hocalar kendi aralarındaki husumetten dolayı kafalarına göre davranırlar ve en baba dersleri açmayabilirler. götünüzü de yırtsanız lafınızı dinlemezler, yeterli öğrenci sayısı vardır, hocaya gidilir onu da kafalarsınız dersi vermesi için ancak muhterem bölüm başkanı ve onun yalamaçları anlaştığınız hocayla daha evvelden yaşamış oldukları mevzulardan dolayı dersi yaz okulunda açmazlar...
bunun üzerine eskişehirden dersi almaya çalışırsınız... bölüm başkanınıza da durumu anlatırsınız dersi içeriğini "takdim" edersiniz saygıyla... ders içerikleri uyuşuyor mu uyuşmuyor mu diye göz ucuyla bakar. o sırada kahvesi soğuyacağı için "tamam tamam git" der yüzünüze bakmadan. arkanızdan da kapıda bekleşen alt sınıf öğrencilerle muhatap olmamak için kapıyı kilitler.
bir telaş gidersiniz eskişehire... kendi okulunuzun aksine bölümdeki hocalara derdinizi anlattığınızda sizinle kendi öğrencileriymişcesine ilgilenirler, öğrenci işlerine, mesai 17:00 de bitmesine rağmen 17:40 da telefon açarlar ve o saatte bir akşam vakti işinizi görürler. siz de iç geçirirsiniz.
gel gelelim, dersi verirsiniz eskişehirde. verdiğinize dair belgeyle fakültenize döndüğünüzde bölüm başkanınız size işte o vurucu cümleyi söyler.
- içerikler uyuşmuyor, bunu kabul edemem ben.
işte o anda elinize geçireceğiniz ilk eşya ile karının kafasını parçapinçik yapma isteğiniz okulu bir hiç uğruna uzatma telaşıyla birleşince bir şekilde eliniz ayağınıza dolaşır.. kolay değil işin ucunda haybeye gitmiş bir yaz, boşa geçecek bir yıl vardır. mazeret ise hazırdır değerli başkanımızın:
- sen beni kandırdın!
+ e hocam siz onay verdiniz, ben de o kadar koşturdum dersi eskişehirden aldım koca yaz bıdı bıdı...
- olmaz bu iş...
velhasıl dekanla konuşulur ve iş yukardan gelen baskıyla hallolur. bürokratik işleri halleder diplomanızı alırsınız ve allah bu ya karşınıza çıkar o vakitte meşum insan..
artık görülecek hiç bir hesap kalmamıştır okulla bölümle..
ve o muhteşem an geldiğinde dolu dolu haykırırsınız:
yamuluyorsam biri beni düzeltsin, sanayisi olmayan şehrin üniversitesi olmasından ötürü, gelişmiş olması ve gelişmesi beklenmeyecek üniversitedir. özellikle mühendislik fakültesi için konuşursak geçerliliği daha bir artmaktadır.
türkiye cumhuriyeti adına yetersiz üniversitelerden sadece birisidir, bize yakışmıyor.
kalıtelı egıtımden yoksun olan bır egıtım kurumu olan dpu mımarı yapısı ıle dıkkat cekmektedır.
beden egıtımı bolumu ogrencısı olarak dpude 4 yıllık oldugumuz halde germıyan kampusunde hızmet gormekteyız.
germıyan kampusunde meslek yuksek okulunda(yanı kısacası 2yıllıkların)egıtım gormek gercekten kotu bı durum.
geçmişte anadolu üniversitesi'ne bağlı olan, bir dönem buraya bağlı olan bilecik'teki myo'ların rte zamanında bilecik üniversitesi'ne dönüştüğü ve kanımca yeniden anadolu üniversitesi'ne bağlanması gereken üniversite. çünkü orada okuyan birçok kişi eğitimin kalitesizliğinden dem vurmakta.
üniversiteye ulaşımı sağlayan dolmuş şöförleri ,kampüs içinde bitmek bilmeyen inşaatlar bu yüzden her sene bir önceki seneden çok farklı olan bir ünüversite. Eğitim kalitesi olarak kendini sürekli geliştiren ve kütahyaya fazla gelen üniversite.yaz okulunda çok para alır bi defter bi tişörtle bu aymazlığı kamufule etmeye calışan kendini süper zeki sanaların yönettiği üniversitedir.kampüsün arsa büyüklüğü muazzamdır gecen yıl termal bulumuştur aransa petrol faln bulunur çok kaliteli hocaları vardır fakat oranı çok düşüktür sanıldığı kadar da soğuk değildir Kütahya
2003'ten 2007 yılına kadar ömrümün hem en heyecanlı ve eğlenceli, hem en bunalımlı, çaresiz ve de beş parasız hem de en unutulmaz 4 yılımı geçirdiğim kütahya'da bulunan üniversite. dışı pek bir şaşalı görünse de zamanla içerisine girdiğinizde çokta iyi bi üniversite olmadığı kanısına varırsınız.
6 sene önce hiç bir şeye benzemeyen çevre dünzenlemesi ile dağ başında bir perili köşkü adıran eğitim kurumu, şimdilerde kocaman, mavi dip fayanslı, süs havuzuyla tatil köyünü anımsatmaktadır. türk sanat musikisi klip manzaralarını aratmıycak çiçekli bahçesi, dev barışmanço anıtı ise pek bir şaşalıdır.
pff çilesini biz çektik...şimdi her yerin altın olsa ne fayda...
