dumlupınar da şehit olan gencecik anadolu delikanlılarıdır.
bu şehitlerden bir tanesi, anne tarafından dedemin amcasıdır. henüz 16 yaşındaydı ismi ahmet ti evin en büyük erkek çocuğuydu yunan gavuru adadoluyu işgal edince, seferberlik ilan edilmişti babası hasta ve düşkün olduğu için evlerinden birinin seferberliğe katılamamış olmasını gururuna yedirememişti ve gönüllü olarak seferberliğe katılmak istemişti ama zayıf ve çelimsiz bir çocukmuş, neredeyse mavzer kadar boyu varmış ve yaşı da küçük olduğu için seferberliğe katılmasına izin vermemişler fakat o ısrarla gitmek istiyordu ve ısrarları sonucu askere alındı.
hayatında ilk defa köyünden çıkıyordu. köyü doğu karadenizde kaçkar dağlarının eteklerinde 2000 metre rakımlı bir dağ köyüydü hayatında ilk ve son defa denizi görüyordu.
üç beş arkadaş köyden ayrılmışlar ve zamanın ulaşım şartlarına göre, önce gemiyle samsun a oradan da, yolun çoğu yaya olmak üzere ankara üzerinden cepheye ulaşmışlar.
yokluk ve açlık içerisinde, ayaklarında doğru düzgün çarık bile olmadan savaşmışlar yine bir gün bulundukları mevziye yoğun bir yunan saldırısı olmuş sayıca üstün olan yunanlara karşı savaşırken, arkadaşları teker teker şehit olmaya başlamış ama o hala ateş ediyordu yanındaki arkadaşı da daha hızlı ateş edebilmesi için 5 li mavzer mayonlarını doldurup ona veriyordu. iyi silah kullanırdı, attığını düşürürdü. takviye kuvvet gelene kadar mevzinin düşmemesi gerekiyordu ve bu yüzden sağ kalan 8- 10 kişi canla başla mevziyi savunmaya devam ediyordu belli bir süre sonra takviye kuvvetler geldi ve yunanları geri püskürtmeye başladılar o arada sandıkçısı ( atıcıya mayon doldurana sandıkçı denir) olan arkadaşı omuzuna dokunup onu kendine doğru çekince, vurulmuş olduğunu gördü ve oracığa düşüp şehit oldu.
şehit olmasından bir kaç yıl sonra ilçe kaymakamlığına gönderilen bir madalyadan başka geriye hiç bir şey bırakamadı sadece ismini ölümünden 12 yıl sonra doğan yeğenine (dedeme) verdiler. o yaşta savaşa gidip şehit olmasaydı, belkide 5 - 6 tane evladı olacaktı, onlarca torunu ama o geriye evlatlar ve torunlar bırakamadı, hiç tanımadığı insanların yaşayacağı bir ülke bırakmak için canını verdi ve şerefli bir isim bıraktı.
yaşasaydı belkide şapka devrimine de karşı çıkacaktı, türkçe ezana da ve ülkedeki bir kısım zihniyet tarafından, ''yobaz'' olarak nitelendirilecekti.
dindar insanları klavyesi başından acımasızca eleştiren insanlar 14 yaşındayken porno çekerken 16 yaşındaki insanların bu ülke için, bir insanın en değerli varlığı olan canlarını , hiç düşünmeden feda ettiklerini düşünüp, bu insanların hatıralarına ve inançlarına saygı duysunlar lütfen.
not. olayın detayları o çatışmadan canlı kurtulan kişi tarafından sonraki kuşaklar aktarılmıştır bende ilk ağızdan duyanlardan duydum.
