"tesbihat ve cevşen" isimli minik kitapçığın en arka sayfasından birebir kopyala yapıştır yöntemiyle sözlükte "cemaat e-kitap" dönemini açan başlıktır. Şahsi fikri yazmak varken intihalde ısrarcılık... Nerden mi biliyorum? Dün gece evlerine ilk kez gittiğim bir misafirlikte sehpanın üstünde duran ve arka sayfasını karıştırmamla okuduğum, bu sabahta tesadüfen başlığını sözlükte gördüğüm cümleler dizisi. Dünya ne kadar küçük değil mi?
dualrın kabul olmamasına çözüm getiren bir çocuk anlatıcam.
Çocuk hergün Allah'a dua edermiş nolur bir bisiklet diye. Bakmış duanın kabul olacağı yok kendi bi çözüm üretmiş. Ertesi gün en güzelinden bir bisiklet çalmış. Daha sonrada Allah'ın onu affetmesi için dua etmeye başlamış.
Yüce Allahı tanıyor fakat itaat etmiyorsunuz. Resûlünü biliyor fakat sünnetine tabi olmuyorsunuz. Kurân okuyor fakat onunla amel etmiyorsunuz. Nimeti yiyor fakat şükretmiyorsunuz. Cennetin itaatkârlar için donatıldığını biliyor fakat ona gönülden talip olmuyorsunuz. Cehennemin asiler için kurulduğunu biliyor fakat ondan kaçıp korunmuyorsunuz. Şeytanın size düşman olduğunu biliyorsunuz, fakat onun dostluğundan çıkamıyorsunuz. Ölümü biliyor fakat hayırlar yapmıyorsunuz. Ölüleri toprağa gömüyor fakat ibret almıyorsunuz. Kendi kusurlarınızı bırakıp başkalarının kusurları ile uğraşıyorsunuz. Bu halinizle duanız nasıl kabul edilsin?
hayırlısı hayırlı zamanda gelir... biraz önce aynı sayılabilecek başlığa da yazdım ama silinmiş.illaki bunun için mi kabul olur- olmaz demem gerekir! bu sözlükteki çoğu yazar bunu anlayabilecek seviyede...ama görevlilerin bunu anlayamayacak seviyede olması korkutucu!
mantıklı bir şey istenmiyor olabilir. misal ben hep insanlığın uzayda kolonileşmesini görmek istediğimi söylerdim. baktım olmuyor, artık inşallah öbür taraf vardır da ölünce ordan izlerim diye dua ediyorum.
dinimiz amin.
