allah a muhtaç olmadığımız bir saniye bile olmadığından sadece sıkıntı anında değil her zaman yapılması gereken bir şeydir.
gönülden ve samimi bir şekilde yapıldığı takdirde, hayırlısı ise kabul olmayacak duamız yoktur.
çaresizliğin dışa vurumudur. düşünceyi belirli bir noktada toplama, enerjiyi isteğimiz doğrultusunda yönlendirebilme çabasının içine tanrının ismini karıştırmak, o nu bir araç olarak görmektir. günlerce, belki de aylarca bir sınava çalışmış öğrenci dua eder mesela, emekleri boşa gitmesin, başına bir aksilik gelmesin diye tanrıya yalvarır. oysa tanrı yeryüzündeki işlere müdahale edecek olsa daha 8 yaşında bir sapığın tecavüze uğrayıp, öldürülen bir çocuğa veya dünyanın binbir köşesinde açlıktan ölen insanlara yardım ederdi herhalde; siktiriboktan bir sınava yardım edeceği yere.
kendini güvende hissetmeni sağlayan, en yalnız hissettiğinde seni dinleyenin olduğunu bilmenin verdiği huzur. ve geri çevirilmeyeceğinden emin olmak. güvenmektir dua etmek ve sığınmaktır tek yüz çevirmeyene.
sen yaradansın rabbim, aciz olan benim senin gücünün kavrayamadığım en küçük zerresi dahi etmeyecek dileklerimi gerçek olmasını diliyorum senden. sen bana nasip eyle yarabbim amin amin amin.
çaresizliğin tek çaresidir.
hele de dün yaptığınız dua ertesi gün gerçekleşiyorsa aslında çaresizliğin dua etmemek olduğunu görürsünüz.
en etkili silah da denilebilir.
bir yerde, dua ederken ellerimizin aldığı şekilden, içimizden geçen olumlu düşüncelerden dolayı isteğimizi çağırdığımızı okumuştum. bildiğiniz gibi pozitif düşünce iyilik getirir. mesela, 'ev istiyorum allahım, yardım et' derken o anda içten içe o evi nasıl alabileceğimizi düşünürmüşüz, yani güç yine içimizde.
ve şimdi kendi tespitim..ne zaman 'şu sınavdan KALMAYAYIM allahım' diye olumsuz kelime barındıran dua etsem, kalırım. ne zaman ' şu sınavdan GEÇEYiM' desem geçerim. çünkü olumsuzla içimi yıkamamış olurum.
en çaresiz anımızda yapılabielecek tek şey belkide.
bazıları gökyüzüne bakarak, bazıları ellerini açarak, bazıları da sadece gözlerini kapayarak beyniyle düşünerek yüreğiyle hissederek bir şey diler Allah'tan işte bunun adı duadır.
rasul ve nebiler her an dua halindeydiler. onların duası kendileri için değil, bizim ve düşmanlarının kurtuluşu ve hakikati keşfedip yaşamaları içindir. günümüzde bizim dualarımıza baktığımızda, genelde kendi nefsimiz ve düşmanlarımızın kahrolması yönünde. ayrıca sıkıntılarımızda elimizden gelen her şeyi yaptıktan sonra dua etmeliyiz.çünkü dua en kolay yoldur.
dua etmek insanı rahatlatır. en azından sığınacak bir yerin olduğunu düşünürsün, bazen gözlerinden yaşlar akarken yaparsın bunu, affet dersin..ya da n'olur acı çekmeyim daha fazla, yardım et yarabbim dersin. insan bir şeylere inanmak ve güvenmek istediğinde, bir de çok çaresiz kaldığında yapıyor.
huzur bulmaktır... artık insanların kimseye güvenemediği bir dünyadayken rabbine sonsuz bir güvenle sığınmaktır... aslında ne kadar aciz olduğunun farkına varmaktır. başka yerlerde onca kötülüklerin, ölümlerin yaşandığını bilip güvende olduğumuz, hatta sadece hala nefes alabiliyor olduğumuz için şükredip mutlu olmaktır.
tam anlamıyla mutlu olmak.
benim için anlatılmaz bir şeydir dua etmek. ama en çok namaz kıldıktan sonra gerçek manada dua ettiğimi hissediyorum. sanki o zaman samimiyim ve sanki o zaman bu lütfu hak ediyorum. bu yüzden bana namazı daha bir sevdirendir.
bazen o kadar uzun sürüyor ki, sadece o'ndan bir şeyler isteyebildiğimi, sadece o'na güvenebileceğimi fark ediyorum. her şeyi bilen o, her şeyi gören o. ben de her şeyi rabbime bırakıyorum. tüm yüreğimle 'hayırlısıysa' diyebiliyorum. ve inanıyorum. hiçbir şeye, hiç kimseye inanamadığım kadar net bir şekilde, zerre kadar şüphe duymadan inanabiliyorum... ve ne kadar şanslı olduğumu hissediyorum. o'nu bilmeyebilirdim. dua edemeyebilirdim. kendimi, çoğu zaman yanında olamadığım olsam da onları korumaya gücüm yetmeyecek ailemi o'na emanet edemeyebilirdim. böylece bu kadar cesur olamayabilirdim. yaşamak için sebebim olmayabilirdi. şükürler olsun...
'Ben bir gün kendimden vazgeçsem bile, kendimi terk etsem bile, sen beni bırakma, terketme, benden vazgeçme yarabbim... seni seviyorum'
