büyük bir paradokstur bu! bazen düşünmesi duşa girip çıkmasından çok daha uzun sürebilir, halbuki çok büyütmemek gerek, sanki başka dertlerimiz yokmuş gibi bir de bunun üstüne düşünmek insana tuhaf hissettiriyor; bazen en yakınınıza da sorasınız gelir.
"Duş alayım mı ben?"
"Al canım!"
"Ama yarın dışarı çıkmayacağım!"
"O zaman alma!"
"Öyle mi diyorsun? Almayayım mı yani?"
"....!"
Bu uzayıp gider böyle, çok düşünmemeli!
