yaş ilerledikçe mi bilmiyorum, belki de okumalar yaptıkça ya da düşünecek zaman buldukça.. karakterimizi şekillendiren olayların gerçekten çocukluktan geldiğine ikna oldum; ama sadece çocukluk zamanında olması gerekmiyor bunların. çocuksu duygularınıza yapılan her temas da aynı şekilde iz bırakıyor karakterinizde. biraz masumiyetle alakalı.
"ailesi tarafından sevilmeyen çocukları hiçbir şey mutlu edemez" gibi bir söz okumuştum. yani o istenmeme duygusu daha doğar doğmaz yerleşiyor insanın üstüne. kimsenin seni sevmeyeceğini falan düşünüyorsun uzun süre. işin ilginç tarafı sevildiğin zamanlarda da geçmiyor o duygu. belki de sevilmeye layık görmüyorsun kendini. evet öyle olmalı.
hayatın saundtracki olabilecek no clear mind şarkısı.