Dram, istediğin bölüme Türkiye'nin bütün üniversitelerinde yerleşebilecek kadar puanın varken o bölümü maddi imkansızlıktan dolayı kendi şehrinde, orta düzey bir üniversitede okumaktır.
Dram, başka bir yolda yaşayabileceğin mutluluğu elinin tersiyle itip kendine çoktan çizmiş olduğun yoldan sapmayı göze alamamaktır.
Çabası bile ayrı dram. Ben böyle ne mutlu olurum be hayat bu diyorsun ama işte bir sürü sorumluluk, bir sürü imkansızlık ve tabi hepsinin üstüne inşa edildiği acı gerçeklere dair farkındalık.
Bir de Hepsinin sonunda artık o içi yakan üzüntüden kendini çekip kurtarmak için, olsun bu da geçer diyorsun. O ayrı bir dram.
Bu şuna benziyor, önünde kuş sütü eksik olmayan bir sofra var ama aranızda gökyüzüne uzanan demirlikler ona ulaşmanı engelliyor. Tam bu demirlikler de neyin nesi derken bir fark ediyorsun ki yaşadığın ana kadarki geçen zamanda o demirlikleri sen kendin inşa edip dikmişsin gökyüzünün ötesine kadar. Evet bu dramdır. Dram budur.
