Gavur icadı bu doğum günü falan. Ama hoşumuza gidiyor işte hediyeler, aranıp kutlanması, bir günlüğüne de olsa özel olmak...
Ama eğer hatırlanmazsanız berbat hissettirir.
insanı bir beklenti içine sokar, bir huzursuzluk hali. Yani doğum günümde başkalarına sezdirmez isem bile bir mutsuzluk hali gizliden gizliden. Yani bir tek bana mı oluyor bilmiyorum. En güzel doğum günüm hala 6 Yaşımdakidir. Üstelik ailem bile yanımda değildi o gün. Yaklaşık 15 tane kadınlı erkekli yaşlı bir grupla kutlamıştım en genci bile 50 nin üstündeydi hatta bir kısmı şu an rahmetli oldu. Hem o gün o yaşlı insanlara bir umut olmuştum hem de kendim en saf beklentisiz doğum günümü geçirmiştim. Daha benim ilk doğum günümdü kutladığım insanlarla birlikte. O gün doğum günü güzel bir şey demiştim kimin ne hediye verdiğini bile hatırlarım o kadar yıla rağmen. O sıcak insanları da ziyaret ederim hâlen. Ama içim burkulur artık çünkü kimse bıraktığın gibi kalmıyor bilmem kaç doğum günün geçerken hayatı yitenler oluyor. Gene de kahverengi benekli, titreyen elleri öptüğünde görmesi azalmış gözlerin bakarak "bogakadini3515d sen misin? Ne kadar da büyümüşsün." demesi yüreklerin doğum günleriyle yaşlanmadığını hatırlatıyor. Ben işte her doğum günümde ilk kutladığım doğum günümü hatırlarım belki bundandır huzursuz olmam beklenti içine girmem. Üstelik öyle milletin pahalı mekanlar tutup bir sürü arkadaşını topladığı partilerden değildi. Evin bahçesindeydi erik ağacının gölgesi vardı masanın üstünde her tarafta çiçek kokuları ve artık yitip tükenen samimi insanlar vardı sevgi dolu bakışlar. Ayrıca benim de özel bir sorumluluğum vardı doğum günüme dair. Ben 19 Mayısta doğmuştum ne iyi etmiştim Türkün doğduğu tarihte doğarak. O işte ilk doğum günü kutlamamda da sıramı bilmiş önce vatanımın doğum gününü kutlamaya gitmiştim bayrak sallayıp, asker abilerimi izlemiştim sonra da gösteri yapan çocukları. . Balon da almıştı dedem bana rengi turuncuydu. Ki bence mutluluk da turuncu renkti. Sonra büyüyünce hiç turuncu kıyafetimin olmadığını fark ettim etrafımdaki yetişkin insanlarda da yoktu. Ya mutluluğun rengi turuncu degildi ya da mutluluk çocukluğa ait bir duyguydu. Sonuç olarak doğum günlerimde mutsuz olurum ama bir çok insandan farklı olarak bedenimdeki değil ruhumdaki değişiklik için.
dün doğum günümdü pek bir şey hissettiğimi söyleyemem her zamanki gibi ortam içerisinden bir soyutlanmışlık baktım sürpriz doğum günü hazırlamışlar saşırmış gibi yaptım ve domine konuşma yaptım. bir arkadaş çok anlamlı hediye almış o mutlu etti beni. başka bir şey değil.
