facebookla birlikte önemini yavaş yavaş kaybeden hadise. nitekim gerçekten doğum gününü bildiğiniz ve hatırladığınız kişi bile doğum gününü facebook sayesinde hatırladığınızı düşünerek olayın özelliğini katledebilir. *
+ pazartesi ayşe'nin doğum günüymüş facebookta gördüm.
- ben zaten biliyordum
+ hadi leeen...
- valla ya bak inanmıyorsun dimi
+ inanmazmıyım canım tabii ki hatırlıyorsundur puahaha*
- puff*
hediye verilmesinden utananlar için, pek hoşa gitmeyen olaydır. telefonla kutlanması daha iyidir. bundan bile mahçup oluyorsanız, doğum gününüzü saklarsınız zaten. ancak sorarlarsa söylenir ve doğum günü yaklaştıkça unutturulmaya çalışılır. hatırlanmak tabii ki güzeldir ama ailenizden bir kişi hatırlasa yeter. kimseden ses çıkmazsa, insan mutlaka kötü hisseder kendini.
insan kendisini mutlu sanıyor. berbat günler geçirirken hatta şu anda şu gün doğum gününü yaşarken berbat şeyler yaşamak insana koyuyor. hiçbir arkadaşınızın bırak telefonla mesaj atmayı, aramayı, facebook gibi salak bi yerden bile kutlama göndermemeleri insana yalnız hissettiriyor. halbuki ne düşünüyorsunuz kısmına bile 'bugün benim doğum günüm hem sarhoşum hem yastayım' yazmıştım. evet yastayım hiçkimse bilmiyor.
bizim kuşak yetişirken kimse doğum günümüzü hatırlamazdı, ama biz yine de pür neşe yaşama sevincimizi hiç kaybetmezdik. insan kendi doğum günü kendi hatırlıyor, başkaları hatırlamıyorsa dünyanın sonu değildir.
Benim doğum günümü kimse hatırlamaz. Annem bile tam gününü bilmiyor. Ilk ve ya son çocuk olsaydim belki hatırlar di. Ortanca olmak kötü. Hatırlayan olsa mutlu olurdum tabi ki.
