Bu sene de başıma gelen, insanı hayattan soğutan durumdur.
Normalde sadece dahil olduğum whatsapp gruplarından bile her sabah uyandığımda en az 30 40 mesaj beklerdi beni. Dün ise sanki herkes haberleşmiş, organize olmuş gibi hiç kimse mesaj atmadı sözlük. Resmen doğum günümde yalnızlığa terk edildim. Gün içerisinde telefonuma gelen tek mesaj daha önceden 3 kere kan verdiğim kızılaydandı. Sağ olsunlar doğum günümü kutlayan tek kurum hatta tek kişi desem yeridir. Hesabım olan bankalar, üzerime hat açtığım telekomünasyon şirketleri bile mesaj atmadı. Ulan herkesi geçtim ailem, annem bile hatırlamadı belki de hatırladı ama kutlamadı. Zaten bu zamana kadar hiç doğum günü partisi, hediye, pasta gibi bir beklentim olmadı ama hiç değilse bi doğum günün kutlu olsun ya da iyi ki doğdun denmesini istiyor insan.
Olum ben, beni doğuran kişiye bile iyi ki doğdun dedirtemeyecek ne yapmış olabilirim ki? Tamam anladım hiçbir zaman istedikleri gibi bir evlat olmadım, olamadım ama bu kadar da dışlanacağım aklımın ucundan bile geçmezdi. Neyse hayırlı sabahlar.
önemsenmeyendir. iyi ki doğdun diyenleri aklınıza bir getirin hangi biri siz öldükten sonra üzülecek ? yarın sabah uyandıklarında hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam edicekler. hatta cenazenizde bile konuşup gülüşenler olacak. insanlar gelip geçer. kendinize yetmeyi bilmeniz gerek.
Her sene "ısrarla" yaşadığım durum. Yakınımda üç dört kişi var onlar dışında kimse bilmez / hatırlamaz.
çevremde eş dostun doğum gününü sabit takvime işleyen, kimsenin doğum gününü atlamamaya özen gösteren, mümkünse minik bir süprizle değilse mutlaka telefonla kutlamasını yapan falan bir insanım lan ben.
Vallahi karşılık beklediğimden değil ama bunu yavaş yavaş "önem vermeme" belirtisi olarak algılayıp, üzüldüğüm doğrudur.
28 senedir başıma gelir ve ben bunu büyük bir memnuniyetle karşılıyorum. Doğum günü kutlamak kadar saçma ve gereksiz bir kaç olay vardır, onlarda benzer şeyler zaten.
