doğum günü kutlamışlığım hiç olmadı. o gün çoğunlukla artık uyuyacağım zaman aa bugün doğum günümmüş diye fark ettiğim sıradan bir gün olmuştur. bundan da şikayetçi olmadım.
bazen o kadar dert tasa içerisinde insanın her şeyi yok edesi geliyordu ki hah ben onu yaptım işte her şeyi yok ettim ve geriye sadece ben ve yaşanmışlıklarım kaldı şuanda böyleyim ama zamanla kendi özüme döneceğim şuanda mutlu değilim ama halen yaşıyorum ve yaşıyorsan umut vardır.
neredeyse hayatım boyunca yaşadığım durumdur. önceden koyuyor olmasına rağmen koymuyor desem de artık cidden koymuyor. çünkü değer verdiğim çok da insan yok açıkçası. o yüzden sırf nezaketen yapılan bir etkinlikte etrafıma yalandan gülücükler saçmaktansa tek başıma oturup güzel bir film izlemeyi, uzun zamandır almak istediğim bir kitabı arayıp bulmayı tercih ederim.
bir de bu günlerde bazen uzun zamandır görüşmediğim arkadaşlarımın arayası tutuyor ve ben kendi kendime mutlu oluyorum. düşünsene o gün senin doğum günün ve o farkında bile değil ama aklına gelmişsin, yani aranızda bir sinerji olmuş belki de. bu bence en uğraşlı saçma doğum günü aktivitelerinden daha güzel.
doğum günümün kutlanmasını sadece lisede beklemiştim. bizim aile içinde yoktur öyle şeyler. lisede de yatılı kalınca kutlasınlar istiyor insan, herkesinki sırayla kutlanıyor çünkü. benimki unutulmuştu. ben de casper olduğuma karar verdim. yapımda var sözlük. unutuluyorum. kabullenmek gerek. öyle sadece kendisine çalışan bir insan da değilim ama olmayınca olmuyor. aman olmasın. iyi ki şimdi olduğum gibiyim. teşekkürler tanrım..
Ben doğum günüm olduğunu bile unutuyorum o safhaya geldim artık. Ayrıca doğum günlerinde hediye aldığım bazı insanlar bana hiç hediye almadı hatta doğum günümü bile kutlamadı. O yüzden doğum günülerine karşı bir ön yargım oluştu. Hemde doğduğum güne lanet ediyorum artık. Coşkuyla kutlamak yerine cenaze töreni semasında kutluyorum.
Her doğum günümde yaşadığım durumdur evet. Benim hiç doğum günüm kutlanmadı lan. Aslında yalnız değilim ama neymiş günahmış. Günahsa günah yılda bi kere günaha girin lan çok meleksiniz ya. Benim yalnız hissetmemden daha mı önemli..
Bir süre sonra önemsizdir. Yirmili yaşlarda belki koyar ama otuzlu yaşları sürerken aslında yaşlandığınızı idrak eder ve bunun kutlanacak bir şey olmadığını anlarsınız.
Eğer uzaktaysanız sevdiklerinizden, yabancı bir ortamdaysanız, duygusal bir yapınız da varsa epey etkilenebilirsiniz. zaten bir yaş daha büyümüş oluyor ve bir sorgulama içine giriyorsunuz. acaba hatırlayacaklar mı diye de düşünürsünüz. hani şu bayram için bir reklam filmi vardı. Acaba çıkıp gelecekler mi diye bakarsınız. çok da salmayın kendinizi. gününüzü güzel geçirmeye çalışın. alışın bunlara. dışsal değil içsel ödüllendirin kendinizi. kendinize bir kahvaltı ısmarlayın. bir ajanda alıp yazmaya başlayın. yazarlık için bahaneniz olsun. küçük de bir pasta söyleyin. unutmayın şeyh galip'in de dediği gibi: "Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen / Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen"
Anlamı : "Kendine güzelce bak ki, âlemin özü sensin. Sen varlığın gözünün bebeği olan âdemsin.".
