Üzülmenin Tam tersi, Doğum gününün kutlanmasına kıl olan insanlar da mevcut.
Ya arkadaş, ben doğdum diye neden bu sevinç gösterisi? Hayır, Doğumum ne halta yaradı? Dünya daha iyi bir yer mi oldu? Artık aç çocuk kalmadı mı? Yoksa halley kuyruklu yıldızı en yakın konumuna mı geldi?
Hiçbirisi.
Şimdiye kadar gelmiş geçmiş tüm canlılar gibi, ben de doğdum, yasıyorum, öleceğim. Neyin coşkusu?
Bir zamanlar bende kutlamazdım yıllarca sevgilimin annemi babamın hiç bir özel gününü kutlamadım. Çok saçmaydı aq iki dakika sevincekler diye türlü maymunluklara gerek yoktu. Derken insan büyüyor. Ve anlıyorki sevdiklerinin bir saniye mutluluğu dünyaya bedel.
2 sene önce Şubat'ın bir günü türkiye'ye dönecektim, Endonezya'dan katar aktarmalı geliyordum, aktarma uçuşu iptal olunca "sizi otelde ağırlayalım" dediler, hayhay dedim 1 gün orada kaldım, gezdim hem oralarda. Ertesi gün sabah döndüm, doğum günümdü o gün, 25 gündür de yoktum. iner inmez hattımı takıp babamı aradım, zannediyorum ki beni havaalanında bekleyecekler, hani doğum günüm ya belki jest olsun diye babam arabayla annemi kardeşimi alır havalimanına gelirler de beraber döneriz, 5 tane ağır çantam vardı çünkü. "indim baba ben" dedim Telefonda, babam da "oğlum işim var hadi eyvallah" filan diye kapattı. Halbuki gel al tarzı bir şey de dememiştim.
Çantaları birini sapını ısırarak savrula savrula taşıdım, e10 otobüsüyle de eve geldim. öylesine yazmak istedim, dert filan değil, komik bir anı benim için.
buna kırılıyorsa çok gençtir. ilerleyen yaşlarda bu gibi şeylere takılmıyorsunuz . ayrıca bakmayın sosyal mecralarda ki patırtıya, insanlar facebook üzerinden kutlayıp geçiyor. kimsenin birbiri için harcayacak zamanı, isteği yok.
8 yaşındayken ailem ve arkadaşlarımla kutlamıştım. Onda da annem kardeşin üzülmesin ikinizin doğum günü o muma üfleyecek demişti. Halbuki sadece benimkiydi...
Korkusundan hediyelerimi bile kardeşim benim diye alırken itiraZ edememiştim.
Fotoğrafta bile onun elinde hediye edilen bebek var ve benim pastama üflüyor.
Evet arkadaşlar doğdunuz ev kaderinizdir.
vardır böyleleri... örn: bendeniz, doğum günü kadar saçma bir şey yok. doğum ile başlayan ölüm süreci ve her yaş bir adım daha ihtiyarlamak, ölüme yaklaşmayı laylaylom kutlamak aptallık değil de nedir?
benim doğum günümü kutlayan "bir yaş daha ihtiyarladın, ömründen bir sene daha gitti, ölüme bir adım daha yaklaştın eheeheehe" sevinci gibi geliyor.
yok yani, her sene gençleşsek ve ölümden bir adım daha uzaklaşsak anlayacağım bu eğlence sevinci.
benim için doğum günü kutlamak aptallık ama mecburen cahillere uyuyoruz ve içimden gülüp garip bulduğum bu kutlamaya katılıyoruz.
Genelde Benimdir bu fakat ölüme bi basamak daha çıkıyorum kutlasalar neyi kutlayacak millet ölüme yürümemi mi aq.. Doğum günü kutlanmadı diye üzülen insanları hiç anlamam şüphesiz..
Uzun yıllar sonra ilk girdim bu olsun. Başlıktaki kişi benim. Hiç sklemem doğum günlerini. Kutlamam ve kutlatmam. Doğum tarihimi çevrem bilmez çünkü söyleme ihtiyacı duymam.
Bu başlığı bile sklememem lazım ama neyse...
