bazı işyerlerinde sırf bu işle görevlendirildiğini düşündüğüm insanlar çalışmaktadır.
kimin doğum günü ne zaman hepsini bilir * organizasyonu yapar, pastayı alır bazıları hediyede alır herkesi toplar ve doğum günü gelen kişinin, doğum gününü kutlatır bütün çalışanlara...
insanların koyun sürüsü gibi olduğuna bir kanıttır. oldum olası böyle tantanalardan hoşlanmadım. insanlar benim adıma organizasyonlar yapmıştır o bir derecedir. hadi bebekken ebeveynlerin kutlaması bikaç yıl normaldir, hevestir fakat kazık kadar olduktan sonra bile her sene her sene yapmacık kaçmaktadır. hemen hemen her hafta birinin doğum gününe katılma zorunluluğu vardır bide bunun. hele hatırlanmadığında fırça yemek en garibidir. arkadaşım kaç yüz tane arkadaşım var , bin tane işim gücüm var üstelik her gün kim doğmuş diye hesap kitap mı tutucam ben. mantıksız bi huydur.
(bkz: gereksiz kutlamalar).
--spoiler--
Her yaşın kendine göre bir güzelliği yoktu. Emin olduğun, farkında olduğun hiçbir yaşın güzelliği yoktu. Yaş öyle bir şey olacaktı ki, sen bilmeyecektin. Sana yaşını sorduklarında şaşıracaktın, şöyle bir durup hesaplamak zorunda kalacaktın. Yaş günü hediyesi verenlere ajan provokatör gözüyle bakacaktın. ''Benim yıllarımı paketlemeyin ulaan, bırakın dağınık kalsın!'' diye bağıracaktın.
--spoiler-- *
yaşlanmaktan korkan insanların genellikle daha çok kutlamaya önem verdikleri bana göre gereksiz olaydır. insanlar bir yıllarını daha kaybettikleri için neden sevinir, neden o günü kutlar arkadaş.
kimi zaman aşırı saçmalanan olaydır. bir arkadaşın doğum günü vardır. arkadaşları bir cafede onun doğum gününü kutlamak isterler. doğum günü çocuğunun organizasyondan haberi olmaması için bir arkadaşı saatlerce dışarda dolaştırır. işte mantıksızlık burda ortaya çıkıyor. o kişi o gün doğum günü olduğunu bilmiyor mu? salak mı o kadar ki dışarda dolaştırıyorsunuz? sonra cafedekier biz hazırız mesajı çekerler. cafeye gidiler ve ne olur biliyor musunuz? doğum günü çocuğu çok şaşırır. "ayy ya nerden çıktı bu" tarzı cümleler kurar. gerisi de malum rutin olaylar işte. bir de oraya sırf pasta yemek için gidenlerde vardır. ama çaktırmazlar. bu fikir beyanatından çıkaracağımız sonuç ise insanları lütfen salak yerine koymayalım.
sevmediğim bir etkinliktir. çocukluğumdan beri çok yapay gelir. insanın doğum gününde neden ayrıca, hariçten, ekstradan mutlu olduğunu anlayamadım anlayamayacağım galiba.
insan en acılı gününü kutlar mı? doğmuşsun lan acının, anlamsızlığın, yarışın, pisliğin, karmaşanın içine düşmüşsün işte neyi kutluyorsun, niye kutluyorsun... en saçmasından bir aktivitedir.
insanın yavaş yavaş ölüme yaklaştığı günü kutlamasıdır. eskiden, bebekler doğunca ağlayan ölünce de kurtuldu diye sevinen kavimler varmış. doğum günü de tıpkı diğer özel günler gibi insanoğlunun kutlama yapma bahanesi.
düz mantıkla yaklaştığında aslında ilginç bir şey. ölüme yaklaşmak için kutluyormuşuz birbirimize hediye veriyormuşuz gibi. tebrikler kıçınıza pamuk tıkanamanıza bir yıl daha yaklaştınız gibi. harbi ilginç.
aslında kişinin bir yıl daha yaşlanmış olmasından kaynaklı uğrayacağı üzüntü elem ve kederi def etmek için yapılan bir kutlamadır. bu kutlamayla oyalanan/avutulan kişi yaşlandığını anlamaz ve matah bir günmüş gibi her yıl doğum gününün gelmesini iple çeker. şahsen ben öyleyim, 10 ay kalan doğum günüm için şimdiden gün sayıyorum. benim için doğum günü değil doğum haftası kutlamaları oluyor gerçi; arkadaşlarım güne verdiğim ehemmiyeti bildiğinden 1 haftaya yayarak kutluyorlar sağolsunlar...
(bkz: kutlu doğum haftası)
fazla anlam yüklemeye gerek yok. pasta yiyoruz, pasta yeniyorsa güzeldir.
maksat bi bahaneyle bir araya gelmek.
zaten gidip de çok yakın arkadaşın ya da sevgilin olmadıkça gidip bi dünya organizasyon yapmıyorsun.
mum üfletip pasta yiyorsunuz.
yaşasın pasta!*
Aslında düşününce sanki biraz saçma bir eylem. illa doğum günü kutlamak istiyorsak bence doğanı değil doğuranı kutlamak lazım. Biz doğarak bir şey yapmış olmuyoruz ki? Asıl bizi doğuran anneler ne acı, ne çile çekiyor. Kutlayacaksak Anneyi kutlamak lazım.
