üniversitede birinci sınıfta bir organizasyon için 3-4 günlüğüne Şanlıurfa'ya gittiğimde tanıştım. doğuyla, esas doğu insanıyla. gidene kadar; etrafımdaki insanların anlattıkları, sosyal medyada gördüklerim, televizyonda gördüklerim yüzünden sonradan yanlış olduğunu fark ettiğim düşünce tarzı.
daha sonra doğuya olan ilgim arttı, sivası, elazığ'ı,malatya'yı, gaziantep'i, diyarbakırı, görme fırsatım oldu. gördüklerimden ve bana anlatılanlardan çok farklıydı. ben bunu ancak oraları gidip gördüğümde anladım. Şubat ayında ankara'dan kalkan doğu ekspresiyle 24 saat yolculuk yaparak Kars'a ve 'gittik annemle. gördüklerim kelimelerle anlatılmaz, onlarca fotoğraf çektim. olur da bir gün bloq açarsam doğu fotoğraflarımı orada paylaşır, bu entry'min altına eklerim.
doğuyu sevmek istiyorsanız tren yolcuğu yapın. ağzınız açık kalarak dönmezseniz, beni bulun kouşalım tekrar.
2018 başında da Van'a gitmeyi düşünüyoruz, yine trenle.
bakarsınız bu entry'i okuyan birileriyle yolumuz kesişir.
Terörden başka hiçbir neden yoktur.En yakın arkadaşı Kürt olan birisi olarak bölgeyle veya bölge halkıyla hiçbir problemim yoktur teröristler ve bide onların destekçileri olmasa seve seve gideceğim bende merak uyandıran bir coğrafyadır.