hakkaride askerlik yapmış bir yazar olarak yaşadığım ancak gereksiz olan korkudur.siz doğudayken batıda da askerler şehit olmuştur.ölüm doğu batı ayırmamıştır.
son derece doğal ve insani bir duygudur, kimse ölümün nereden geleceği belli olmayan bir yere gitmek istemez. hiç kimse ailesine böyle bir acı yaşatmak istemez.
adına korku demeyelim de daha farklı sebepleri var aslında diyenlerde vardır. bunun olayı cesaret veya vatan-millet sevgisinden ileri gelen birşey değildir. eğer öyle olmuş olduğunu var sayarsak dağa çıkan bir teröristin bir çok askerden hatta tamamından daha cesaretli ve korkusuz olduğunu gözlemleriz.. tsk ya güven azalmıştır, tsk ile ilgili düşünceler tamamen değişmiştir, zamanından beri bize anlatılan türk ordusu artık anlatıldığı gibi değildir, ilkokuldan bu yana dinlediğimiz savaş zaferlerinden artık hiç bir kalıntı yoktur vs vs vs.. bunların hepsinin gerçek olduğunu bugün gün gibi biliyoruz. bırakın kandırmayalım birbirimizi, birbirimize cesaret vermek adına gereksiz polemikler, diyaloglar içine girildiği vakit 'git o zaman şırnak da askerlik yap' dendiğinde 'çağırsınlar giderim' demekle olmuyor bu işler herkesin farkında olduğu gibi.. hiç birimiz ne salağız, ne de aptal doğuda yaşanan olayları hepimiz görüp neden orada askerlik yapmak isteyelim? atatürk'ün var olduğu zamanla kıyaslanamayan bir tsk için, ben hala o anlatılanların gazına gelip 'türk ordusuna güvenim o biçim arkadaş' diyemiyorum.. demiyorumda. türkiye'ye aşılanan 'geçmiş zaman' gazı artık çok da işe yarar gözükmüyor.
