yanlış birşeyi kabul etmektir aslında keza doğrunun değişkenliği gibi bir durum söz konusu olamaz.ancak doğrunun algılanmasında bir değişkenlik mümkündür. buda bakış açıcı olarak adlandırılabilecektir. keza kişi içinde bulunduğu duygu ve düşünceler vasıtası ile olaylara bakış açıları sunmaktadır. bu da aslında o insanın içinde bulunduğu durum neticesinde makul olsa dahi nihayi anlamda doğru değildir. bu yüzden ortaya birden çok doğru olabileceği gibi bir yanılsama çıkabikmektedir. lakin doğru değişmemekte kişinin o olaya bakışı değişmekte ve kendi doğruları devreye girmektedir.
birbirine yakın iki örnekle açıklamak gerekirse:
"adam öldürmek" kati suretle doğru değildir.
"kendi hayatını korumak maksadı ile adam öldürmek" söz konusu olunca kişi evet doğru demektedir.
lakin ikinci önermede kişinin adam öldürme eylemine bakış açısı onu algılama tekniği değişmiştir. kendini korumak maksadıyla adam öldürmeyi doğru bulmuştur. yani aslında adam öldürmek hala yanlıştır.
doğru olan tektir kişiden kişiye değişmesi söz konusu olamaz ve kabul edilemez. bununla birlikte algılama biçimleri ve bakış açıları tek değildir ve değişkendir.
buz gibi sulardan gelen edit:
iş bu entry nin bile hem iyi hem kötü oylanmış olması doğru veya yanlış olmasını değil bakış açılarındaki farklılığı göstermektedir.
dogru, dogruluk goreceli kavramlardir. ve herkesin kendi dogrulari vardir. zamanla bu dogrular cakisabilir. bunun yuzundendir ki insanlar ortak dogrular butunu yaratmak icin, yasalar yapmislar, bir takim kanunlar koymuslardir. bu ortak dogrular butunlerinin toplumdan topluma da farklilik gostermesi, dogru kavraminin goreceliliginin acik bir ispatidir.
bir ulkede bazi suclari islemenin cezasi olum iken.*,* bir diger ulkede ayni sucu islemenin cezasi muebbet hapis olabiliyor.*,* burada amacim "bana gore" birinin dogru birinin dogru, digerinin yanlis oldugunu soylemek degil. iki toplumun olusturduklari ortak dogrular butunlerinin farkligina dikkat cekmek.
uzay-zamanin surekli degisim gosterdigi evrende mutlak herhangi bir seyden soz edebilmek mumkun mudur?
doğruyu moda seviyesine indirgeyen ve sonuçta her devrin kendi doğruları olduğuna inanan,kabına göre şekil alan,ilkesiz önkabul.
doğrunun değişken olduğuna inananlar doğru'yu önce yerine getirilmesi riskli,sonra da gereksiz görürler.ilkesizlikleri pragmatizm ile sonuçlanır,ahlak eksikliği de özün çarpıtılması ile iyice faydacı olurlar.
"hep bana,yok sana"cılıktır sonu.çünkü doğru,üzerinde oynama yapılabilir birşeydir,sabit de olmadığına göre nalıncı keseri gibi kendine yontarsın ve kendi doğrunu üretirsin.modern dünyanın en büyük komedyalarından biridir bu durum.
bütün bunları yalayıp yutan bir zihniyetin en önemli sorunu;kendisine yüce bir Yaratıcı tarafından verilmiş bir öz olduğunu bilmemektir.bunlara göre insan olmak,tanrının koltuğuna oturmaktır,yani olaylar ve bireyler tanrıdan üstündür,kendi formlarını kendileri belirleyebilirler.oysa ki,basit bir mekanizmanın bile kendi gerçeğini bilemeyişini gözönüne alırsak,insan gibi kompleks yapıda bir canlının kendi gerçeğine kendiliğinden ulaşmasının imkansızlığını anlamak kolaylıkla mümkündür.
