Doğru insani bulmak sabir gerektiren patikalı yollardan geçmeyi gerektirir.Ben göze alamıyorum dostum kendim doğru insan oluyum hem daha kestirme yollarım var.
eski günlüklerimi buldum bu akşam. ve hayatımın en üzücü olayını yaşadıktan sonra, abimin bana yazdığı mektubu... Mektubu açıp okumaya cesaret edemedim. Üzüleceğimi biliyordum çünkü.
O sırada sevgilimle konuşuyordum ve ona da bahsettim bu durumdan. Abimin yazdıklarının beni ne kadar üzdüğünü ve aradan yıllar geçmesine rağmen, hala her cümlesinin aklımda olduğunu...
Sevgilim bana öyle şeyler söyledi ki, tutamadım kendimi; gözlerim doldu, cevap bile veremedim. Hayatımdaki varlığı için teşekkür bile edemeden kapatmak zorunda kaldım telefonu. Ağlıyordum...
Bu yazıyı hiçbir zaman okuyamayacak ve varlığından bile haberdar olmayacak ama kendim için yazmak istedim bu satırları.
Hani bir şarkıda diyor ya; "Gelir ve ortaya yerleşir aşk..." onu sevmek kolay olmadı benim için. Tüm acıları unutup onu sevebilmek. Yine diyor ya bir şarkıda; "Aşık olmak kısmetmiş yar, sana..."
hayatımızdaki en büyük gayelerden biri olmalıdır. Bana göre, bir çok kişiyle gönül eglendirmek dogru insanı bulmanıza engel olur. sevdiginiz duyguları sıradanlaştırır köreltir.
Ama dogru kişiyi ilişki yaşayarak bulabilirsiniz. Bu işte bir tezatlık var.
O yüzden koy göte.
saatlerce kaybettiğim anahtarı arıyorum. hele birde doğru insanı bulmak ha? onu bulmak baya baya zaman aldı benden ve hala zaman alıyor ve sıkıcı hale bürünüyor. nerdesin lan doğru insan? tamam iyi saklanıyorsun. çık artık ortaya.
Doğruyu arayan insan doğrudur desek: Yani doğru olup doğruyu arayanı bulmak, sonuca götürebilir.
Çünkü zaten aranıyordur. o zaman bulmak artık aranmak olur.
ihtimaller, ihtimaller...
doğru insan olayının ne olduğunu çözebilsem, bulup bulamadığımı anlayacağım. Hayattaki en zor şeylerden biri sanırım. Birini buluyosun, sonra benım aklıma geliyor, acaba öbürü müydü doğru olanı diye? sanırım cok sevememekten kaynaklanıyor bunlar hep, oracle mantığı işte napıcan.
