Herkeste bir "doğru insanı bulma telaşesi, merakı.."
Kimsenin aynalara bakma cesareti yok,
Kimsenin doğru olmak gibi bir derdi yok..
Herkes, "beni kusurlarımla kabul etsin" derdinde..
Kusurları karakter/kişilik haline getirmek ise kabul edilemeyecek kadar büyük bir kusur.
Bende de olan telaştır. Aslında bende olan telaş şudur anlaşabilecek miyiz gerçekten. Yani ruh ikizi olmak elbette ütopik olur fakat güzel huylu olmayı yakalayabilirsek beraber yaşlanıp ölmek istediğim biri olur o kişi.
Bana kalırsa günümüzün sorunu "doğru insanı bulma telaşında önce asıl mesele insanların ne istediğini bilmemesinden ötürü yenilgiler ,yanılgılar ve zaman kayıpları artıyor.
Kandırmak (ve tabii olarak kendini kandirmamak) yerine ilk önce ne istediğini bilmek işi çok kolaylaştırıyor.
Hatta O kadar kolay oluyor ki; 40 gün içinde tanışıp,nişanlanıp,evlenebiliyorsunuz.
Allah herkesin kalbine göre veriyor:)
Not: Hariçten gazel değildir, tamamen yaşanmıştır.
Gerçek hayatla çok ilgisi vardır,kişiler ve olaylar tamamen gerçektir:)
