doğru erkek yoktur. insanların birbirini alttan alıp fedakarlık yapması vardır. mesela o çok imrendiğimiz eski aşıklara, evliliklere bir bakın. o yaşlı adamlar gençliklerinde karılarına az çektirmemişlerdir; aldatanı, döveni... kadın, o zamanki konumuyla bunları sineye çekmiştir, ömürleri de böylece geçmiştir. yani o eski aşklar 'ayy biz de böyle olsak keşke' dediklerimiz yalandır. hiçbir erkek, kadının istediği gibi olmaz. olur da sonra uçar gider o minik kuşunuz. özetle boşuna beklemeyin. ya kendinizden taviz ya da yalnızlığı tercih edin.
kendisine "arama canım, nah bulursun" demek istediğim kezbandır. zira kafasındaki doğru erkek tanımını buluncaya kadar harcadığı çaba görülmeye değerdir.
dogru erkek dogru erkek diye bi tanim tutturmus kafasinda.. sikik sikik.. utopik utopik seyler.. sonra bulamayinca da, kimse dogru gelmeyince de buhranlar buhranlar..
gittigin yol yol degil kizim sana diyim.. he ayrica, ayagina bi tas takilacak o yolda ; ben koydum onu.. takil dus de yoluna devam edeme diye..
