yorgun argın eve gelmişsinizdir. "bir an önce atayım kendimi divanın üstüne" aceleciliğiyle anahtarlığınızda mevcut onlarca anahtar arasından doğru olanı bulamazsınız. birini denersiniz olmaz öbürünü denersiniz olmaz hele bir de çişiniz varsa kıvrana kıvrana panik havasında uğraşır durursunuz kapının önünde. her defasında bu sefer unutmıycam üstünde kale yazan ve biraz sararmış olan evinki" dersiniz ama malesef unutursunuz. tam bir karmaşa, tam bir keşmekeştir.
adamı fıtık eder, sinirden deli eder.doğru anahtarı bulunca balarsınız düşünmeye bu kadar anahtarın neden var diye ama değişen bişe olmaz.yine o kadar anahtarla yaşamaya devam edersiniz yine doğru anahtarı bulamassınız.
şahsımın sürekli içinde bulunduğu talihsiz durumdur.
geçenlerde "madem hep en son anahtarı buluyorum öyleyse seçmeyeceğim anahtarı seçeyim doğru odur" diyip yine yanlış anahtarı buldum. her türlü yanlışı buluyorum işte, çözümü yok, kabullenerek yaşamak lazım! *
