gazı alacaksan, alacaksın botaştan,
dondurma yenmez mi hiç usulüyle maraştan,
o nasıl bir solodur namı değer slahstan
ben böyle işin götünü sikeyim arkadaş
kediye süt almış yan tarafta sütaştan,
sikini de kaldırmış oha biraz yavaş lan,
kafiye de kalmadı, eksi verir götoğlan,
ben böyle işin götünü sikeyim arkadaş
hiç şiir yazamam
ama bi türlü anlamam
kızların benim şiirime mi
yoksa emeğime mi saygı gösterdiğini
bitirici cümlelerim de yoktur oysa ki
düz yazı gibidir.
yine de işe yaradığı için vazgeçmem.
akrostiş tercihli.
işte tüm şiirlerim bu kadar kötü. önemli olan emek bence.
al gözlerimden efsunlu kısık silüetini
ıssık bakışlarında boğuldum sanki
en sığ halini düşlerken pencere kenarında
en derinde bir ben, bir de sen...
kimseler yok;
kıyamet koptu sanki...
anlıyorsun değil mi?
derinlerde yaşanan yaşanmışlıklar var,
yükseklerde pişmanlıklar ve birazda kar,
kendini yenememiş insan oğlu,
bilememiş gerçek aşk kimdedir, kimdir gerçek yar.
Konu yanlış anlaşılmış sanırım herkes edebiyat konuşturmuş . Doğaçlama şiir genelde duştayken yada çok yogun duygular hissederken insanın aklına gelen mısralardan oluşur . Hatta her defasında bu sefer not etmeliyim diye karar verilir ama her zaman ki gibi unutulmaya yüz tutarlar. Kim bilir belki o mısralarla ne nfk lar ne tevfikler ne yunuslar kazanacaktı bu ülke .
tüm geceler sabaha çıkar derler
gecelere soruyorlar mı acaba
istiyor musun diye çıkmak sabaha
ben gece olsam mesela
uyumasam hiç
yıldızlarım gözlerim olsa
ben gece olsam mesela
ve sen de sabah ve
hiç çıkmasam sana.
saçmalamakta sınır tanımam
her şiir doğaçlamadır bilemem
gördüğüm her başlığa bkz veremem
ulan sözlük, yazar sıçıyorsun vesselam.
girdim sözlüğe birde ne göreyim
egomu zedeledi hemen eksi oy vereyim
içimden kan akar cühelalıkta dereyim
ulan sözlük, okumaz yazarlar sıçıyorsun vesselam.
literatür kabul etmez arslan gibi yazarım
ne dediğimi bende bilmem birden bire azarım
kimine göre adam, kimine göre sazanım
ulan sözlük, sazanlar sıçıyorsun vesselam.
