mesela aklına takılan bir konu veya beynini meşgul eden bir insan var. onunla karşılaşınca şunu derim, o şöyle derse böyle cevaplarım, şu tavırları takınırım diyerek kendini programlamaz, yük yüklemez. allah büyük der*. kendine güvenir. doğabilecek iyi ve kötü ihtimalleri kabullenir. bu şekilde hem kafası rahat olur, hem kafası rahat olur. hem de kafası rahat olur.
sanılanın aksine o kadar da güzel bir durum değildir. planlı olmak aşırıya kaçmadıkça insanın doğasında vardır. bizler içgüdüleriyle hareket eden hayvanlar değiliz ki her şeyi olduğu anla sınırlı tutalım. doğaçlamanın avantajları olmasına rağmen sınırları vardır. en güzel konuşma doğaçlama olandır diyerek kimse sahneye atlayamaz. hiçbir şey konuşamadan kalır ya da saçmalamadan duramaz.
