Doğa acımasız filan değil sadece çok nettir. islanırsan ya da rüzgar yersen üşürsün. Kayalar serttir üzerine düşersen kemiklerini kırar. Senden güçlü bir yırtıcıya yakalanırsan yem olursun. Yani doğada iki kere iki hep dört eder. Bizim sosyal iliskilerimizde olduğu gibi aynı anda birden fazla doğru yada yanlış olmaz. Kurallara uyarsan canın yanmaz. oysa biz öyle miyiz.
kapitalizm kaynağını tam olarak buradan alır. ya başarılı olur dimdik ayakda kalırsın ya da hayatın boyunca bir ezik olarak yaşar ve ölürsün veya yok olursun.
bariz ortada, acı bir gerçektir.
doğa, kan ve ölüm üzerine kuruludur. hayatta kalmak için devamlı öldürmek zorundasındır.
böyle bir dünyada var olmuşken, insanın acımasızlığına neden şaşırıyoruz ki?
