anne ve baba bireylerinin çocukları doğana kadar kızımız/oğlumuz, doğduktan sonra her iki tarafında kızım/kızlarım ve oğlum/oğullarım olarak sınıflandırmasıdır.
büyük ihtimalle evlatlarını eşlerinden paylaşamadıkları içindir. hele kız çocuğu babanın yari olur. sabah pıtır pıtır gelir yanına ayaklarını gıdıklayarak uyandırır. akşam kapılarda karşılar babasını, babammmm seni çok seviyorum der, henüz 3 yaşında olmasına rağmen böylede cilveli cümle kurar. ilginç olan annenin kızına ismiyle hitap etmesi iken babanın kızına kızım demesidir.
olayın aslı, ebeveynlerin çocuk iyi bir şey yapınca benim çocuğum, kötü bir şey yaptığında ise senin çocuğun ayrımıdır. duruma göre 'senin tohumun işte ne hayır gelir' ya da 'tarla bereketsiz, millete top atan kavunu bize kelek' gibi enteresan diyaloglarda yaşanır.
