kaynağını empirik algı düzeyinden ya da dünyevi bakış açısından alan tutum, husserl tarafından doğal tutum olarak adlandırılır. doğal tutum içerisinde, nesneler, zamansal-mekansal dünya içerisinde, yani bizim dışımızda bir varolan olarak ele alınırken, onların algısı ise, reel insana ait psikolojik bir duruma indirgenir. dolayısıyla reel şeyler, reel insan ve reel algılama arasındaki ilişki doğal tutum açısından reel bir karakter arz eder.
