çalışmaya-okumaya gidilen başka memleketlere alışamama, oraları çilehane olarak sebebidir.
ömür boyu gurbette yaşayan insanların bile ömrünü acı çekerek geçirmesine sebeptir sıladaki bir tek dost.
gördüğü her yüzde bir dost umudu arayıp, her seferinde umduğunu bulamamaktır.
senede bir gün bile ziyarete gelecek olsa, o günü yıllarca unutamamak, en azından bir dahaki ziyareti yıllarcada olsa beklemektir.
insan tabiatında ki en büyük acılardan biridir, dostu olduğu halde ayrı olmak.
köyden şehre göçen babalarımızın, ömrü boyunca "bizim köy" "bizim memleket" diye iç geçirerek yaşamaları, oradaki dostluklara duyulan özlemden başka bir şey değildir.
evet bir ömür acı çekmeye sebeptir bir zamanlar bir yerlerde dostu olup, şimdi bu yerlerde olmamak.
