Anlaşılamamak;
Çoğu zaman, kelimenin gerçek anlamıyla acıyla farkına varıyorum ki, anlatmak istediğimin yirmide birini bile anlatamadım ve hatta hiçbir şey anlatamadım. Beni rahatlatan şey, tanr'nın bir gün bana o gücü ve ilhamı göndereceğine, benim de kendimi eksiksizce anlatabileceğime, kısacası yüreğimdeki ve hayal dünyamdaki her şeyi ortaya koyacağıma dair olan umudumdur.
dostoyevski zaten yazardi. ama eger buraya yazacak olsa tahminen eksi yemekten eksiler denizinin derinliklerinde kaybolacagi kuskusuzdur. cünkü o da "kisa yazi yazamaz"...herseyi basindan sonuna kadar tartisir, en dogrusunu bakis acisina göre "bu bakis acisina göre bu is söyle olmalidir, ama bir baska bakis acisina göre de..." seklinde uzatirdi.
sözlügümüzün calimli yazarlari da ona özel mesaj atip "dostum amma da uzatiyorsun, sen hic yogun cümle kuramiyor musun?" diye sorarlardi ("yogun cümle" tamlamasini da ben ilk kez bu sayfalarda okudum)...
dostoyevski burada yazacak üstelik bu sayfalari da ciddiye alacak olsa, hayatta oturup da "karamazof kardesleri" yazmazdi... "abi herkes bana yogun cümle kuramiyorsun diyorsa mutlaka onlarin bir bildigi vardir" diye düsünürdü.
o yüzden iyi ki buraya yazar olmamis dostoyevski...o okudukca insanin okuyasinin gelecegi bratja karamazowi deki iwan, dmitri ve alexej hicbir zaman olusmazlardi. ya da die bratja tek bir sayfadan ibaret olur kesin bir "yogun cümle"yle "iwan,dmitri ve alexey kardestirler, birbirlerini severler ama birisi asker digeri ateist, bir digeri de din adami olduklarindan birbirleriyle de acayip catisirlar" seklinde yazilirdi.
