Her mutsuzluğun ötesinde yine yaşam bekler, ama insana özgü bir yeteneksizliktir yaşayamamak.
Yoksa hangi balık boğmuş kendini yada hangi serçe atlamış damdan?
Fyodor Mihaylovic Dostoyevski
Benim düşünceme göre iki kere iki yalnızca bir küstahlıktır. iki kere iki dört eder, ellerini böğrüne dayayarak yolumuzu kesen, herkese tüküren bir külhanbeyin ta kendisidir. Ben iki kere iki dört eder'in mükemmel birşey olduğuna inanırım ama iki kere ikinin beş ettiğinin tanıtlanması övülmeye değer her şeyden çok...
Yeraltından Notlar'dan bir kesit:''Asıl kızgınlığımın nerden geldiğini biliyor musunuz? Bütün tuhaflığın, bütün kötülüğün de kaynağı bu işte... Benim asıl kızdığım şey,en sinirli anımda bile içimde bir öfkenin bulunmasıydı. Aslında ben ne kötüyüm ne de hırçın. Sadece çevremdeki kuşları ürkütür, bunlarla kendimi eğlendiririm... Öfkemden ağzım köpürdüğü sırada, biri gönlümü alsa ya da şekerli bir çay uzatsa o anda sakinleşirdim.Üstelik duygulanırdım da... Sonra kendi kendime dişlerimi gıcırdatır ve utancımdan aylarca uyuyamazdım. benim huyum böyleydi işte.
"iki kere iki dört çekilmez bir şey. iki kere iki dört, bana sorarsanız küstahlıktır. iki kere iki dört, ellerini böğrüne dayayarak yolumuzu kesen, sağa sola tükürük saçan bir külhanbeyinin ta kendisidir. iki kere iki dördün yetkinliğine inanırım, ama en cok övülmeye deger bir şey varsa, o da iki kere ikinin beş etmesidir." yeraltından notlar
